5 मनदो ईसू तोनोंगाः मेरेय कतागाड अरू हना अते पिलातूस मुरुके बयावयान।
मरंग पुजउरीकू अरू एहूदा मूक होड़कू ईसू बदीतेडखनकू कतातेरा, हनमेला ईसू तोनोंग माःआन मेरेय सालगान।
हनते हों ईसू तोनोंग माःआन मेरेय कता कुदागाड। दो मरंग हातपात होड़ पिलातूस मुरुके बयावयान।
दो पिलातूस हाँय एचेरे अरूय होंबोरतेरा, “आम तोनोंग कता मेरेम उदुःगेता जा? ञेलमे, नँकुःआ होड़कू तुमिन बड़रारे आमकू बदीतना?”
दो हरदोस ईसू एचेरे मुरुक सवालकूने होंबोरतेरा। मनदो ईसू तोनोंग माःआन मेरेय कता कुदागाड।
अरू गड़ही पेंदारेय बोलोयान अरू ईसू एचेरेय होंबोरतेरा, “आम करेयीग हवे?” मनदो ईसू तोनोंग माःआन मेरेय सालगान।
ईंगराः ओंगोलरे, अले ईसूरिकुःआ मूक चेलाकू, गुजुःराः डंड पवाः लगा साब गोःतोकू दोहोनता हँननकुःआ होड़कू इया जमा होड़कू मड़ंगरे भगवान एचे चड़ाँकेडलेःआ। अरू सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू अरू नाःआ चउंदीसरिकुःआ होड़कू हों अलेकू ञेलता।