3 मरंग पुजउरीकू ईसू बदीरे मुरुककू बदीगेया।
मरंग पुजउरीकू अरू एहूदा मूक होड़कू ईसू बदीतेडखनकू कतातेरा, हनमेला ईसू तोनोंग माःआन मेरेय सालगान।
दो पिलातूस होंबोरतिरिया, “एहूदाकूरीग राजा अनम हवे जा?” दो ईसू हाँये कतावाड, “हाव, आम अनम कतायतना।”
दो पिलातूस हाँय एचेरे अरूय होंबोरतेरा, “आम तोनोंग कता मेरेम उदुःगेता जा? ञेलमे, नँकुःआ होड़कू तुमिन बड़रारे आमकू बदीतना?”
मनदो ईसू तोनोंगाः मेरेय कतागाड अरू हना अते पिलातूस मुरुके बयावयान।
हना वरीते ईसू अड़ाःगेय लगा पिलातूस मुरुके कुरनिसतेरा, मनदो एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू मुरुक सटीतेकू कताया, “आम नाँयग होड़मे अड़ाः दो आम कइसर राजारीग सउंगता ना लवे। तोनोंगीग होड़ अनँयग राजा माःआने कतानता हाँय, रूमी राजा कइसररीग मुदइ होड़े दोहोनता।”