2 दो पिलातूस होंबोरतिरिया, “एहूदाकूरीग राजा अनम हवे जा?” दो ईसू हाँये कतावाड, “हाव, आम अनम कतायतना।”
हँकू हंडा सोदोरनेनखनकू होंबोरतेड, “एहूदाकूरीग राजा करेय जनमावकिया? अले हाँयरीग इपील सेरमोरेले ञेलतिरिया अरू हाँय सलामगेय लगाले वेगकिया।”
नाःआ अयूमतेडखन पिलातूस हँकू एचेरे अरूय होंबोरतेरा, “अपे एहूदाकूरीग राजा माःआनपे कतावायता हाँय ईंग करा इयायिंग करजेय?”
हनते ईसूराः मड़ंगरे उकुड़ोमवाडखन हाँयकू लंदा घड़ीनकू कताया, “ने एहूदाकूरीग राजा, सलाम सलाम।”
ईसू बदीराः जाः चिठी नाःआ इया ओजाःतो दोहोना, नाँय एहूदाकूरीग राजा हवे, माःआन।
मरंग पुजउरीकू ईसू बदीरे मुरुककू बदीगेया।
दो पिलातूस हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “अपे चाहाःतनापे जा ईंग एहूदाकूरीग राजा अपे लगायिंग अड़ाःगोडेय?”
जेहो सकालाः इदा हना जमाकून लगा जीवे एमेयता हाँयग भगवान अरू पुंतियूस पिलातूस मड़ंगरे सताय बदीरे नपायतेय कबुलावनेना हाँयग ईसू, हँकिन मड़ंगरे