11 मनदो मूक पुजउरीकू पिलातूस बराबाय एचे अड़ाःगेय लगा हँकुःआ होड़कूकू एचे कतातेरा।
मनदो मरंग पुजउरीकू अरू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू लहराव-फुसलावतेडखन होड़कूकू कतावाःआ, अपे बराबा अड़ाःगे लगा अरू ईसू एचे गोजेय लगापे असे, माःआन।
हाँय सुसुदीःआ मरंग पुजउरीकू ईसू इरातेकू एचे साबतिरिया।
नाःआ अयूमतेडखन पिलातूस हँकू एचेरे अरूय होंबोरतेरा, “अपे एहूदाकूरीग राजा माःआनपे कतावायता हाँय ईंग करा इयायिंग करजेय?”
दो हँकू मुरुक सटीतेकू कतातेड, “नाँय कोवान। अले लगा बराबा अड़ाःगोडेयमे।” अरू हाँयग बराबा लुलुड़ी होड़े दोहोना।
अपे सुद अरू बेगर कसूरीग होड़ ईसूपे आड-बेकारवातेरा अरू हाँय बदलारे ञेड एएंडा होड़पे एचे अड़ाःतेरा।