14 मुरुक बेलूर जिनिस, दोहोन लगा कोवानेःआ हंडापे ञेलता दो नाःआ बछाःता हाँय बुझाः लगा इदा। हनमेला एहूदिया छतररे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू पहाड़ अगीकू ञिञीर लगा इदा।
अरू ईसू हँकूय होंबोरतेड, “अपे नाःआ जमा कताकूनपे बुझाःतना जा?” दो चेलाकूतेन कतातेड, “हाव, अले बुझाःतनाले।”
ने ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे लइंकू इया अहापे ओंगले। मनदो अपे सयाँड़ होड़कू इयापे ओंगले अरू बती लइंकू इया सुझिया होड़कूपे बड़ाँः।
नाःआ जमाकून होयाःराः बेला निचकाःतना। हनालगा नाःआ कागदरे ओजाःतो सरवने बछाःता, अरू अयूमकेडखन तिंगीड घड़ीने मनावगोड ञवनता, हाँयग होड़राः जीव-जहन भगवान नपायगेयता।
नाःआ सुदीगे लगा अपेके कनहूनदारकू बड़ाँः लगा इदा। अपे हना नमार चिला हवे माःआनपे ओंगोलगे। हना नमार मी होड़ होड़राः नमार हवे। अरू हाँयराः नमार 666 हवे।