43 दो ईसू आँयग मूक चेलाकू राःतेडखने कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम, नाँयग गरीब रंडियाहीन एटाःकू अते बगरा नाःआ दसिना बकसारेय सोलोंगकेरा।
अपे ईंगपे अयूम! तोनोंगीग होड़ ईंगरिकुःआ चेलाकू अते मी होड़ हुडिंगीग चेला लगा दाः ञूय लगाय एमेवाय दो, हाँयग होड़ भगवान अगीते इमाने पनावाःता।”
मी होड़ गरीब रंडियाहीन वेगवाडखन हना दसिना बकसारे हुडिंग किमइतराः बारटोंग हुडिंग हुडिंग रिचकी ढिबुवाय सोलोंगतेरा।
गिरहतकू एचेरे बगरा दोहोनता अरू हना अते हँकू अदोम ढिबुवाकूनकू सोलोंगकेरा। मनदो नाँयग रंडियाहीन एचेरे दोहोना हना जमा ढिबुवाकूने सोलोंगकेरा। नाँय आँयगराः जमा आन-धाने सोलोंगगोतेडा।”
नाःआ कता भगवानराः ओड़ाःरे दसिना बकसा धरीरे ईसू चेचेडा। मनदो हाँय एचे साबेयराः बेला मेर होयागान, हनालगा तोनोंगीग मेरकू साबगडीग।
दो हंडाकुःआ चेलाकू अँननकूराः पुंजी पसारकून एहूदिया छतररिकुःआ बिसवासी होड़कू संघरावाकू लगाकू एमेतेरा।
तोनोंगीग बिहिरी एमे लगा हाँयराः हिछा इदान दो, आँयग एचेरे कोवानेःआ हना अते कोवान मनदो हाँय एचेरे इदा हनानाः अतेय एमेगोडता दो भगवान हनाए मनेवाता।
हँकू मुरुक कटसियाकू सहाव पारतेरा अरू मुरुक गरीबकू दोहोना। हनारे हों हँकू मुरुक बनाहालते एटाः होड़कूकू संघरावाःआ।