27 भगवान गोएगतो होड़कूरीग भगवान ना लवे मनदो जीयत होड़कूरीग भगवान इदानिया अरू अपे मुरुक गारबाररे इदानपेःआ।”
दो ईसू सदूकी होड़कूय कता कुदावातेरा, “अपे भगवानराः सरवन अरू हाँयराः जंगर मेरपे बुझाः अते अपे गारबाररे इदानपेःआ।
ईंग इबराहीमरीग भगवान अरू इसहाकरीग भगवान अरू एकूबरीग भगवान हवे, माःआन। हाँय गोएगतो होड़कूरीग भगवान ना लवे। मनदो जीयत होड़कूरीग भगवान हवे।”
दो हँकू एचेरे ईसू कताया, “अपे भगवानराः सरवन अरू हाँयराः जंगर मेरपे बुझाः अते अपे गारबाररे इदानपेःआ।
भगवान गोएगतो होड़कूरीग भगवान ना लवे। मनदो हाँय जीयत होड़कूरीग भगवान हवे अरू भगवान मड़ंगरे जमा होड़कू जीयत इदानकुःआ।”
ननानाः लगा ईसू मसी गोएगनेनखन अरूय जियाव रेमकिया, जेमहा गोएगतो होड़कू अरू जीयत होड़कू होंकू कबुलाव अवेन, नाँय अबूरीग परबू हवे, माःआन।
भगवानराः कागदरे इबराहीम बदीरे ओजाःतो इदा, “ईंग आम मुरुक बगरा जइत होड़कूरीग अपांगिंग बड़ाँवकेडमेःआ।” हनन इया हाँय अबू जमा बिसवासी होड़कूरीग अपांग हवे। अरू हाँय, गोएगतो होड़कूय जियाव रेमकूता अरू बनाड़रा बड़राते तोनोंग मेर दोहोगान अते जमाकूने होनोयागोडता हाँयग भगवान एचेरेय बिसवासकेरा।
हनालगा ईंग हना जूगरिकुःआ होड़कू सुदा रीस रंजावतोयिंग दोहोना, अरू ईंग कतातेरा, नँकूराः जीव सगर दिन बहकावगोड ञवनतना, अरू ईंगराः दूर नँकू मेरकू सुदी अवेगाड।