48 दो मुरुक होड़कू हाँयकू डंटावा, “आम कलेकालमे दोहोन।” मनदो हाँय अरू मुरुक खिररी घड़ीने कताया, “दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़ ईसू, ईंगमे सोगावा।”
ईसू तिःई खेपाकेडखन लइंकू अरजीवा लगा होड़कू ईसू एचेरे लइंकूकू अगूकुःआ। हना ञेलतेडखन चेलाकूतेन हँकूकू डंटावतेरा।
दो होड़कू कलेकालकिन दोहोन लगाकू डंटावकिना। मनदो हँकिन अनउर हुमइसके खिररी घड़ीनकिन कताया, “ने परबू, ने दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, अलिंगमे मयावा।”
हनते ईसू हना अतेय सेन मेला, बार होड़ अंधा होड़किन ईसू देह दूर मुरुक सटीते इयाम घड़ीनकिन सेना अरूकिन कताया, “ने दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़, अलिंगमे सोगावा।”
दो मी दिन, ईसू लइंकू टोँवाव लगा होड़कू लइंकूकू अगुःआ। मनदो चेलाकू होड़कूकू डंटावतेरा।
ईसू कनताय मेला आईरराः ओड़ाः अतेकू वेगिकिया हँकुःआ होड़कू हाँय एचेरेकू कताया, “आम बिटी गोएगयनाय। दो गुरुजी चिला लगाम हलकइनगेयतना?”
मड़ंग मड़ंगकू सेना हँकुःआ होड़कू हाँयकू डंटावा, आम कलेकालमे दोहोन, माःआन। मनदो हाँय अनउर मुरुक सटीते खिररीवाडखने कताया, “ने दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, ईंगमे सोगावा।”
सुद बिरुवाते जमा बेलारे जमालेःआ लगा अरजी हड़ाःगोड ञवनपे। ननन इया सवासितीपे दोहोन घड़ीन भगवानरिकुःआ जमा सुद होड़कू लगा अरजीगोड ञवनपे।
ईसू चउंदीसरेय दोनोहोन मेला हाँय मुरुक सटी खिररी घड़ीन अरू मेड दाः जोरो जोरो हाँय गुजुः अते बनसाव अवेयता, हाँयग भगवान एचेरे असे घड़ीने अरजीःआ। अरू हाँय अकूस मनाः घड़ीने अरजीःआ अते भगवान अनायूमबाःकातेरा।