41 नाःआ अयूमवाडखन ईसूरिकुःआ एटाः दसगोटोंग मूक चेलाकू हँकिनकू रीसवाःआ।
नाःआ बड़रा अयूमतेडखन ईसूरिकुःआ एटाः दसगोटोंग मूक चेलाकूतेन एहुना अरू एकूब सुदाकू रीसा।
हनते ईसू आँयगरिकुःआ जमा मूक चेलाकू राःवाडकूखने कतातेरा, “अपे सुदीयतना, बेगर एहूदाकूरिकुःआ राजाकू हँकू एचेरेकू राइजगेता अरू मरंग होड़कू अँननकूरिकुःआ होड़कू एचेरेकू हातपातगेता।
अबू तलारे मरंगीग इये हवे, हना बदीरे ईसूरिकुःआ चेलाकू अड़ा-चउकीःआ।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “बेगर एहूदाकूरिकुःआ राजाकू हँकू एचेरेकू राइजगेता अरूकू हातपातगेता हँकुःआ होड़कू अँननकू बदीरेकू कतायता, अले होड़कूरिकुःआ संघरादारकू हवे, माःआन।
अपे अँननपेरिकुःआ होड़कू इया एटाः होड़कू सुदापे अलार-दुलार होड़ेंग अरू अँननपे अते बगरा एटाः होड़कूपे मान मरजइत।
अपे एटाः होड़कू अते मरंगपे बड़ाँः लगा अरू अपे बड़वारगुः लगा, तोनोंगाः अहापे एचेय। मनदो अपे अँननपे अपे हुडिंग ओंगलुः घड़ीन, एटाः होड़कू अपे अते मरंगपे ओंगोलकू।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हना कता सदाःआ इदा माःआनपे ओंगलेता जा, अबू जीवरे दोहोन लगाय एमेकेरा हाँयग सुद बिरुवा बदीरे भगवान मेरेय तरसाःता जा?