37 दो हँकिन ईसू एचेरेकिन कतातेड, “आम मान मरजइतगे इयायीग राजाम बड़ाँःता, हनमेला अलिंग मी होड़ आम खउना तिःई अगी अरू मी होड़ दिरहिया तिःई अगीम दुड़ुःलिंग।”
दो ईसू कतातेड, “अपे ईंगपे अयूम, नँवा चउंदीस बड़ाँः मेला, मनुवारीग बेटात मान मरजइत घड़ीन राइजगे लगाय दुड़ुःता। हनमेला ईंग देह दूरपे सलाःतना अपे हों, बारहगोटोंग गदीरे दुडुःकियानखन इसराएलरिकुःआ बारहगोटोंग गोतोररिकुःआ होड़कूपे राइजता।
“मनुवारीग बेटात मरंग राजा इया सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू सुदाय वेगता हनमेला, हाँय अनँयगराः गदीरे भगवानराः हातपाततेय दुडुःता।
दो ईसू हँकिन एचेरेय कतातेरा, “अबा चिलाबा चहाःतना, ईंग अबा लगायिंग एचेय?”
दो परबू ईसू हँकू सुदा बड़रानेन तयोमरे सेरमो देस अगी भगवान रेम गोःयाडीग अरू आँयग खउना तिःई गतररेय दुड़ुःयना।
नाःआ बेलारिकुःआ बेलूर ओंगोल होड़कू अरू कसूर होड़कूराः तलारे ईंग लगा अरू ईंगराः सरवन लगाकू गियुःता हँकुःआ होड़कू सुदा मनुवारीग बेटात, सेरमो देसरिकुःआ सुद बराहीलकू सुदा आँयग अपांगराः जंगरतेय वेगता हनमेला, हँकू एचेरे आँयग होंय गियुःता।”
मसीके मुरुक कटसिया सहावकेडखन गुनुजुः लगा दोहोना अरू हना तयोमरे मान मरजइत सुदा सेरमो देसरे बोल लगा दोहोना।”
मसीराः सुद बिरुवाते हँकुःआ होड़कू, मसी करा उड़ी कटसियाय सहावता अरू हना तयोमरे भगवान हाँय करा उड़ीय मान मरजइतगेयता, हना बदीरे मड़ंगरेकू कता उदुःतेरा। हनालगा भगवानराः बड़रा कता होड़कू, नाःआ जमाकून करा इया होयाःता अरू तुमिस होयाःता, हना सुदीगे लगा मुरुककू कुरनिस सोतेडा।