33 “अबू एरुसलेमबू सेनतना। मरंग पुजउरीकू अरू नियम चेडदार होड़कू तिःईरे मनुवारीग बेटातकू एचे सबेयता। हनते हँकुःआ होड़कू ञेड एंडागेय लगा जाःकिरिगखन बेगर एहूदाकू एचेरेकू जिमागेयता।
हना वरीते ईसू अनँयग चेलाकूतेने कता उदुःआ, “ईंग एरुसलेम सहररे सेन लगा इदा अरू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू, मरंग पुजउरीकू अरू नियम चेडदार होड़कू मुरुककू संतावगींगता अरूकू ञेड एंडागोडिंगता। मनदो ईंग पेय दिनरेयिंग जियाव रिमुःता।”
अपेराः चेले माःआन सलाह इदा?” हँकू जमा होड़कू कतातेरा, “नाँय ञेड एएंडा लगा इदा।”
हनते हँकू ईसूकू एचे तोलतिरिया अरू एहूदिया छतररीग मरंग हातपात होड़ पिलातूस एचेरेकू गोःतिरिया।
अपे जमाकू अयूमकेरापे नाँय भगवान बदीकेडखन चेले माःआने कताकेरा? अपेराः चेले माःआन सलाह इदा?” हँकू जमा होड़कू कतातेरा, “नाँय ञेड एएंडा लगा इदा।”
निंदावा ओहेन, मरंग पुजउरीकू अरू इसराएलरिकुःआ मूक होड़कू, नियम चेडदार होड़कू अरू मरंग पंचाइतरिकुःआ जमा होड़कू सलाहनेनखन ईसूकू एचे तोलतेरा अरू हातपात होड़ पिलातूस एचेरेकू इदीतिरिया।
ईसू हँकू चेडकेडखन मी सुटीय कतातेड, “मनुवारीग बेटातके मुरुक कटसिया ससहाव पराःता। एहूदा मूक होड़कू अरू मूक पुजउरी अरू नियम चेडदार होड़कू ईंग आड-बेकारवाडिंगखनकू ञेड एंडायिंगता। मनदो ईंग पेय दिनरेयिंग जियाव रिमुःता।”
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “सतायरे इलियाह मड़ंग वेगकेडखन जमाकूने मंदरावगोडता। मनदो मनुवारीग बेटात बदीरे चिला लगा नाःआ इया ओजाःतो इदा, हाँय मुरुक कटसियाय सहावता अरू आड-बेकारवायताकू?
अरू ईसू आँयगरिकुःआ चेलाकू चेडतेडखने कताया, “मनुवारीग बेटात होड़कूराः तिःईरेकू एचे सबेयता अरू हाँयकू ञेड गोजेयता अरू पेय दिनरेय जियाव रिमुःता।”
मनदो हँकू अरू खिररीवाडखनकू कताया, “कुरूसरेम एचे ठोंकावगेय, कुरूसरेम एचे ठोंकावगेय।”
अरू हाँय कताया, “मनुवारीग बेटाके मुरुक कटसिया ससहाव पराःता अरू एहूदा मूक होड़कू, मरंग पुजउरीकू अरू नियम चेडदार होड़कू आड-बेकारवडिगखन हाँयकू एचे ञेड एंडागींता। मनदो हाँय पेय दिनरेय जियाव रिमुःता।”
हनते एहूदा होड़कूरिकुःआ मूक होड़कू ईसू कइपाराः ओड़ाः अते रूमी देसरीग हातपात होड़ पिलातूसराः गड़हीरे अंगुः बेलाकू गोःतिरिया। हँकू, छेप जुवाःताबू, माःआनते गड़हीरे मेरकू बोलोगान, जेमहा हँकू पसहा परोबकू मनाव अवेन।
ईसू अनँयग गुजुःराः बदीरेय कतातेरा हना इया होनोयाः लगा नाःआ इया होयानेना।
दो ईसू कता कुदातेरा, “भगवान आम हातपात मेरेय ओवाकेःमे दो ईंग एचेरे आमराः कही हातपात ओरो होयाकुःआ। हनालगा आम एचेरे ईंगे जिमाकेरा, हाँयग होड़राः कसूर मुरुक बगरा इदा।”
अरू एरुसलेमरेकू दोहोना हँकुःआ होड़कू अरू अँकूरिकुःआ मूक होड़कू ईसू, मसी हवे माःआन, मेरकू मनेवागडीग, अरू हँकू हाँयकू डंडियावतेरा दो, हँकू अरजी ओड़ाःरे लोड़ोनराः दिनरेकू बछाःता भगवानराः बड़रा कता होड़कूराः कताकू पूरावगोतेड।
मनदो नुँहू सुद बिरुवा ईंगे उदुःवातेडिंगा इया ईंग एरुसलेमिंग सलाःतना। हंडा ईंगराः जीवरे चिला होयाःता हना ईंग मेरिंग सुदीयतना।
मेर बदलाकू कुदा अवेयता हँकुःआ बेगर गारबार होड़कू अपे कसूर होड़कू इया बदीतेडकूखनपे ञेड एंडातेडकुःआ।