5 ईंग आमराः कसूर बराव एंडातेरा, माःआन कता लगा सहे, आम रेमकेडखनमे सेन, माःआन कता लगा रिता इदा?
दो हंडा, होड़कू ईसू एचेरे मी होड़ लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ पटियातेकू तूल अगूतिरिया। ईसू हँकूराः बिसवास ञेलतेडखन लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “ने बेटा, बहालतेम दोहोन। आमराः कसूर बराव एंडायना।”
मनदो अपे नाःआ कता सुदीयपे, मनुवारीग बेटातके चउंदीसरे मनुवाकूराः कसूर बराव एंडा लगा हातपात इदा।” हनते ईसू लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “रिमुःमे अरू आमराः पटिया रेमकेडखन ओड़ाःमे सलाव जुवाः।”
दो ईसू हँकूराः बिसवास सुदीतेडखन हाँयग लकवा होड़ एचेरेय कतातेरा, “ने बेटा, आमराः कसूर बराव एंडायना।”
ईसू हँकुःआ होड़कूराः बिसवास सुदीतेडखन लकवा ञेडतिरिया हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “ने सउंगता, आमराः कसूर बराव एंडायना।”
हनते ईसू हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “आमराः कसूरिंग बराव एंडाकेरा।”
मड़ंगरे खोड़ाय दोहोना नाँयग होड़पे सुदीयतना अरूपे ञेलेयतना। नाँय ईसू एचेरेय बिसवासकेरा अरूय बड़ियाड़यना। अले ईसू एचेरेय बिसवासकेड अते जमा होड़कू ञेनेलतान मेला नाँयग होड़ जमालेःआतेय नपाययना।
दो पतरस हाँय एचेरेय कताया, “एनियास, ईसू मसी आमे नपायगोडता। नुँहू रेमकियानखन आम पटिया कोंडोड़गेमे।” हननमेला हाँय रेम चड़ाँयान।