37 हनते हाँय आँयग चेलाकू एचेरेय कतातेड, “हुड़ू दोहोड़रे मुरुक बेलेकिया, मनदो हना ईर लगा होड़कू टुनुहाँ इदानकुःआ।
“निनिंदावा निंदावा अनँयग अंगूर बगइचारे बुता लगा मंजुरियाकू सपा लगाय सेनेडा हाँयग अंगूर बगइचारीग मालिक इया इदा भगवानराः राइज।
हनालगा अपे जमा जइत होड़कू एचेरे सेनेकियानखन ईंगरिकुःआ चेलाकूपे बड़ाँव अरू हँकू अपात अरू बेटात अरू सुद बिरुवाराः ञावते बतिसमापे एमेवाकू।
हनालगा दोहोड़रीग मालिक भगवान एचेरे बुता होड़कूय वारकू लगापे अरजीगे।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “अपे नाःआ जमा चउंदीसरिकुःआ होड़कू एचेरे सेनेकियानखन नपाय सरवनपे परसारगोड।
हाँय हँकू एचेरेय कतातेड, “हुड़ू दोहोड़रे मुरुक बेलेकिया, मनदो हना ईर लगा होड़कू टुनुहाँ इदानकुःआ। हनालगा दोहोड़रीग मालिक भगवान एचेरे बुता होड़कूय वारकू लगापे अरजीगे।
होड़कू हनाँयराः ञावते एरुसलेमते बुँहड़ीवाडखन जमा जइत होड़कू एचेरेकू परसारगेता, होड़कू कसूर अते जीवकू कुदाता दो हँकूराः कसूर ईसूराः ञावते भगवान बराव एंडागोडताय, माःआन।
दो हना रइत पउलूस मीटोंग दरसने ञेलतेरा। हना दरसनरे मकिदुनिया देसरीग मी होड़ हाँय एचेरे चड़ाँनेनखने असेया, “मकिदुनिया देसमे वेग, अरू अलेम संघरावा।”
हनालगा आम अहम बोर, कलेकाल अलोम दोहोन मनदो होड़कू एचेरे ईंग बदीरेम कता उदुःगे।”
दो मनइद कता ननानाः हवे, अलिंग भगवानरिकिनाः सेवा देंगवा होड़किन हवे, अरू अपे भगवानराः दोहोड़ इया इदानपेःआ। अरू अपे भगवानराः ओड़ाः इया हों इदानपेःआ।
अले भगवानरिकुःआ सेवा देंगवा होड़कू इदानलेःआ अते अपे एचेरेले असेयतना, भगवान अपे मुरुके मयावाडपेःआ, हना अपे जीवरे अहवइर अलोपे होया ओवा।
एसतूस माःआनकू कतावायता, हाँयग एहोसू अपेय सलामतना। ईंगकू सेवा देंगवातेरा हँकुःआ एहूदाकू अते नननकुःआ पेनेय होड़ ईंगराः जीवकू हड़ियाड़केरा।
नपायते होड़कूकू अगुवाइवाता हँकुःआ कलसियारिकुःआ अगुवा होड़कू अते तोनोंग तोनोंग होड़कू भगवानराः सरवनकू परसारगे लगा अरू चेडकू लगाकू मिहनइतगेता। दो ननन इयाकुःआ होड़कू बगरा मान मरजइतकू लगा इदा।
अपेराः हुड़ुकू ईरतेरा हँकुःआ मंजुरियाकूराः बनी मेरपे एमेवागाडकू। अयुमेपे। हँकुःआ होड़कू अपे बदीरे खिररी घड़ीनकू लालिसगेतना अरू हँकूराः खिररी परबू भाबी भगवान अनायूमगोतेरा।