15 दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेरा, “बरबाबू सुदाकू दोहोनता हँकुःआ बरतियाकू चिला लगाकू फिकिराःआ? मनदो तोनोंग दिनरे बरबाबू हँकू अतेकू गोःगेयता, दो हनमेला हँकू उपासरेकू दोहोनता।”
बतिसमा एमेयीग होड़ एहुनारिकुःआ चेलाकू ईसू एचेरे वेगनेनखनकू होंबोरतेड, “अले, अरू फरीसी होड़कू उपासरेकू दोहोनता, मनदो आमरिकुःआ चेलाकू चिला लगा उपास मेरकू दोहोनता?”
“तोनोंगीग होड़ जुना सोनहेरे नँवा सोनहेराः चिरकूट ओरोय सोःतेरा। नान उड़ीय एचेय दो नँवा सोनहे हिराः जुवाःता अरू जुना सोनहेरे ओरो मेसानेना।
दो ईसू हँकू एचेरे मीटोंग कहड़ीय कतातेरा, “बरवा सुदाकू दोहोनता हँकुःआ बरतिया होड़कू करा उड़ी उपासकू दोहोन? हँकू सुदा बरबाबू दोहोनता हना वरी हँकू ओरोकू उपासनेना।
मनदो मी दिन बरबाबू हँकू अते रेनहाकू गोःगेयता। दो हनमेला हँकू उपासकू दोहोनता।”
हनते ईसू चेलाकू एचेरेय कताया, “मनुवारीग बेटातराः मी दिन ञेल लगा अपे चहाःता हना दिन निचकाःतना, मनदो हना अपे ओरोपे ञेल अवेतेरा।
दो ईसू हँकू एचेरे मीटोंग कहड़ीय कतातेरा, “बरवा सुदाकू दोहोनता हँकुःआ बरतिया होड़कू चिला लगा उपासकू दोहोन?
मनदो बरबाबू सउंगताकू अतेकू एटाःगोडेयता, हना दिन वेगता। दो हननमेला हँकू उपासकू दोहोनता।”
नाःआ कता अपे एचेरेयिंग कतागोतेरा। हनालगा अपेराः जीव हुडिंगयना।
कनियानुनी बरवारीग हवे मनदो बरवारीग सउंगता सपड़ावकेडखन बरवाय तंगीता अरू हाँय बरवाराः अरो अयूमकेडखने बहाल जुवाःता। हनन इया नुँहू ईंग हों मुरुकिंग बहालयना।
पउलूस अरू बरनाबास मेमेडटोंग कलसिया लगा अगुवा होड़कूकिन सुनावतेरा अरू उपास अरू अरजी घड़ीन हँकिन हँकुःआ होड़कू बिसवासतेरा हाँयग परबू एचेरेकिन जिमागोतेडकू।
तोनोंग इया होयाः, अलोपे बरजाव होड़ेंग। मनदो तोनोंग बेला वरी, अरजी लगा मी रायकियानखन एटाः एटाःरेपे दोहो अवेनता। हना तयोमते अपे मिनीरेपे जुमाव जुवाः, अरू अपे संभाड़गुः घड़ीनपे दोहोन अते कलउ अपे अरोय अंदजाव अवेतेडपेःआ।
ईंग मुरुकिंग मिहनइतगेःआ अरू कटसियायिंग परावनेना अरू रइत रइत मेरिंग अपीगा। रंगेगतो अरू ततंगतोयिंग दोहोना अरू घड़ी घड़ी बेगर जोमतेयिंग दोहोना। ईंग ररंगिंगा अरू डेंडलेयिंग दोहोना।
हनते सेरमो देसरीग बराहील ईंग एचेरेय कतातेरा, “ओजाःगेमे। भेड़ा होनराः बियाह भोज जोम लगा टिवाकू पवावनेना हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान नपायगेता।” हनते हाँय अरूय कतातेरा, “नाःआ कताकून भगवानराः सताय कताकून हवे।”
हनते ईंग सुद सहर, नँवा एरुसलेम भगवान अगीते सेरमो देस अते उतराःतो ईंग ञेलतेरा। हना सहर, अनँयग हेरेल लगा सिंगारकियानखन सुघरे दोहोनता हाँयग कनिया इया दोहोना।