31 दो हँकुःआ भूतकू ईसू एचेरेकू असेःआ, “आम नँकिन अते अलेय उडुंग एंडा दो, अले हँकुःआ सुकरीकू एचेरेम वारगोडले।”
हाँयराः ञाव जमा सिरिया राइजरे जगावयान, अरू हाँय बदीरेकू अयूमतेरा, हँकुःआ होड़कू अँकूरिकुःआ हसूत होड़कू, अरू भूतकू समसावनेना हँकुःआ होड़कू, भपरी होड़कू अरू लकवा ञेडतेडकुःआ हँकुःआ होड़कू, हँकू जमाकू हाँय एचेरेकू अगूतेडकुःआ। अरू हाँय हँकुःआ जमा होड़कूय नपायतेरा।
सुद इदा हना जिनिसकून कुतुकू एचेरे अलोपे एमेय। हँकुःआ कुतुकू तयोमरे आमकू हवाःगोडता। अरू मुतीकून सुकरीकू मड़ंगरे अलोपे तेकेगे। नाःआ इयापे एचेय दो, सुकरीकू हना मुतीकूनकू चोडगोडता।
हंडा अते हुडिंग तोरेरे मुरुक बटूड़ सुकरीकूकू सराःआ।
दो ईसू कतातेड, “दूपे।” दो हँकू हँकिन अतेकू उडुंगनेन अरू सुकरीकू एचेरेकू बोलोयान। दो सुकरीकू दरा अते बतकाव उतरावनेनखन समुंदररेकू बोलो बुडावयान।
हँकुःआ भूतकू ईसू एचेरे असे घड़ीनकू कताया, “अले मँकूदेराः सुकरीकू एचेरे वार बोलोगोडले।”
दो ईसू हाँयग भूत एचेरेय कताया, ने भूत, आम नाँयग होड़ अतेम उडुंग जुवाः, माःआन।
हनालगा सेरमो देसरे इदानपेःआ, अपे जमाकू बनाहाल जुवाःपे। मनदो ने चउंदीसरिकुःआ अरू समुंदररिकुःआ जिया-जउतकून, दरहा अपे एचेरेय उतरावकिया। हाँय एचेरे गुनिनमिन बेला इदा माःआन सुदीकेडखन, हाँय रीस रंजावतो इदानिया। हनालगा अपे दोपे ठीकयना।”