2 एटाःकूपे फड़ियावता हनन इया, भगवान अपे होंय फड़ियावपेता अरू अपे सोंगगेता हनानाः तंबीते अपे लगा हों भगवान सोंगगेता।
हनालगा अपे एटाः होड़कूराः कसूरपे बराव एंडागे दो, अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग भगवान हों अपेराः कसूरे बराव एंडाता।
ईसू अरूय कतातेड, “अपे अयुमेतना हना कता बदीरे नपायतेपे ओंगले। अपे सोंगगेता, हनानाः तंबीरे अपे लगा हों सोंगवापेता अरू हनाते बगराय एमेवापेता।
अपे एटाः होड़कू बगरापे एमेवाकू दो, भगवान हों अपे लगा बगराय एमेवापेता। डिलिंगीरे हुड़ू कसाव पेरेगकेडखनकू एंडाता हान इया अपे लगा हों भगवान एमेयता। अपे सोंगगेता हनानाः तंबीते अपे लगा हों भगवान सोंगगेता।”
नाःआ कता उहियारगेपे, “गुनमिने वेरता, हाँय गुनुनमिने ईरता, मनदो बगराय वेरता, हाँय बनागराय ईरता।”
तोनोंगीग होड़ एटाः होड़कू मेरेय सोगावा दो, फड़ियावराः दिनरे भगवान हों हाँयग होड़ ओरोय सोगावातेरिया। मनदो एटाःकूय सोगावाता हाँयग होड़, भगवान फड़ियावराः दिनरे हाँये सोगावाता।
हँकू एटाःकू सुदाकू एचेकेरा हनन इया हँकू सुदापे एचेय, अरू बार गुना बदलापे कुदागोड।