7 भगवान मेरकू सुदीयता हँकुःआ होड़कू अरजी मेला, बेगर ओंगोलते भरमाः घड़ीनकू कतागोड ञवनता। हँकू ओंगलेता, नाःआ इया अले अरजी दो भगवान अलेराः अरजीय अयुमेता, माःआन।
हाँय हँकिनराः कता हों मेरेय मनाः दो, कलसियारिकुःआ बिसवासी होड़कूम कतावा। अरू हँकुःआ होड़कूराः कता हों मेरेय मनाः दो, भगवानराः कता मेरकू मनाःता हँकुःआ बेगर एहूदाकू अरू मलगुजारी गोः होड़कू इया हाँय ओंगोलकिडिग हाँय सुदा अलोपे मेसान।
हनते हाँय गुनमिन तोरेय सेनेडा अरू ओतरे तबेरनेनखन भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, होया अवेन दो, नाःआ कटसियाराः दूर ईंग अतेम चलाःगोड। नान दो ईंगराः हिछा इया कोवान, मनदो अनमराः हिछा इया होयाः।”
हनते ईसू अरजी लगा अरू सेनेडखने अरजीतेरा, “ने अपांग, नाःआ कटसियाराः दूररे ईंगके सेन लगा इदान दो अनमराः ओंगोल इया होयाः।”
हनते ईसू अरजी लगा अरूय सेनेडा अरू मड़ंगरेय अरजीतेरा हनन इया पेय तुरहाय अरजीतेरा।
मनदो भगवान मेरकू सुदीयता, हँकुःआ होड़कू नाःआ इयाःआ कताकूनकू ञामता अरू अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग भगवान सुदीयतना अपेके नाःआ जमाकूनराः जरूरी इदा, माःआन।
मनदो हँकू सुदीगोतेड, नाँय एहूदा होड़ हवे माःआन। हननमेला हँकू बार घंटा वरी मिनीनेनखन खिररी घड़ीनकू कताया, “इपीसी सहररीग अरतिमीस देबी मरंग इदानिया! इपीसी सहररीग अरतिमीस देबी मरंग इदानिया!”