44 मनदो अपे ईंगपे अयूम, अपेरिकुःआ मुदइ होड़कूपे अलार-दुलार अरू अपेकू संतावता हँकुःआ होड़कू लगापे अरजी।
दो हनमेला ईसू भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, नँकुःआ होड़कू मेरकू सुदीयतना, नँकू चिलाकू एचेतना। हनालगा नँकूराः कसूरमे बराव एंडागोड।” हँकुःआ सइनाकू चीट-पोटतेडखन हाँयराः सोनहे अँननकू हटिंगयान।
ईंग अपे लगा मीटोंग नँवा हुकुमिंग एमेयतना। ईंग अपेयिंग अलार-दुलारतना, हनन इया अपे होँपे अलार-दुलार होड़ेंगगोड ञवन।
मनदो पउलूस खिररी घड़ीने कताया, “आम अनम जीव अहम लाय एंडागे। अले जमा होड़कू ननंडा इदानलेःआ।”
हनते हाँय उकुड़ोमनेनखने खिररीःआ, “परबू, नँकुःआ होड़कूराः कसूर अँननकू बदीरे अलोम ओंगोल दोहोगे।” नाःआ कतावाडखन हाँय गोएगयाने।
अपेकू संतावता हँकुःआ होड़कू अहापे सती-सरापकू मनदो भगवान हँकूराः जीव-जहन नपायगेय लगापे अरजीगोड ञवन।
तोनोंगीग अपे सुदा बेलूरे एचेय दो, हान इया अपे बदला अहापे कुदागे। मनदो अपे जमा बेला बिसवासी होड़कू लगा अरू एटाः होड़कू नपाय एचेगोड ञवन लगा ओसताजपे दोहोन।
हँकुःआ होड़कू हाँयकू बेग-हतावातिरिया दो, हाँय हनन इया बदला मेरेय कुदागाड। अरू कटसियाय सहावा, दो तोनोंगीग मेरेय हुड़कावगाड। मनदो हाँय नपायतेय फड़ियावगेता हाँयग भगवान एचेरेय भरसातेरा।
अपे बेलूर बदलारे बेलूर अपे अहापे कुदागे, अरू तूडपेताकू हना बदलारे अलोपे तुडकू, मनदो हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान नपायगे लगापे अरजीगोड ञवन। ननन इयाःआ बुताकून एचेय लगा भगवान अपेय राःकेडपेःआ, जेमहा अपेराः जीव-जहन हों भगवान नपायगे।