3 “भगवानराः कताकून बदीरे गरीब इदानकुःआ हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन, भलावाडखने नपायगेयता, अरू सेरमो देस हँननकूराः हवे।
दो हनमेला ईसू कतातेरा, “ने सेरमो देस अरू चउंदीसरीग मालिक, ईंगरीग अपांग भगवान, ईंग आमिंग धनियाबादतना। आम नाःआ कताकून, कनहूनदारकू अरू सुदीदारकू अतेम ओकोतेरा अरू लइंकू इया होड़कू एचेरेम उदुःकेरा।
दो ईंग बदीरे बिसवासरे बड़ियाड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान भलावाता।”
“मनदो अपे ईंग एचेयतना हनापे ञेलतना अरू ईंगराः कतापे अयुमेतना। हनालगा भगवान अपेराः जीवे नपायकेरा।
दो ईसू कतातेड, “लइंकू अहापे रोंकावकू। ईंग एचेरेपे वेग ओवाकू। नँकुःआ लइंकू इया इदानकुःआ हँननकुःआ होड़कूराः हवे भगवानराः राइज।”
दो मालिक वेग मेला हाँयग सेवकिया होड़ अनँयग बुता नपाय एचेयतेय ञेलेयता दो, हाँयग सेवकिया होड़राः जीव नपाय दोहोनता।
हनते हाँयग मरंग राजा हाँयराः खउना तिःई गतररेकू चड़ाँनता हँकुःआ होड़कू एचेरेय कतायता, दबूपे, ईंगरीग अपांग भगवान अपेराः जीवे नपायगोतेडा। चउंदीसराः बुँहड़ीन अते भगवान अपे लगाय सपड़ाव दोहोकेरा हना इताडपे पवाः।
“भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा। हनालगा अपे कसूर अते जीवपे कुदा।”
अरू ईंग अपे एचेरेयिंग कतायतना, मुरुक बगरा होड़कू पुरुब अरू पछिम अते वेगकियानखन अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू इबराहीम अरू इसहाक अरू एकूब सुदा सेरमो देसरे जोजोम सरबहारेकू दुड़ुःता।
नाःआ ञेलवाडखन ईसू रीसयाने अरूय कतावाकुःआ, “लइंकू ईंग एचेरेपे वेग ओवाकू। हँकू अहापे रोंकावकू। नँकुःआ लइंकू इया इदानकुःआ, हँननकुःआ होड़कूराः हवे भगवानराः राइज।
दो ईसू कताया, “नाःआ इया कोवानेःआ, भगवानराः सरवने अयुमेता अरूय मनाःता, हनाँयग होड़राः जीव-जहन भगवान भल-भलायवाता।”
दो ईसू चेलाकू एचेरेय कताया, “अपे ईंगपे अयूम, हाँयग फरीसी होड़ कोवान, मनदो मलगुजारी गोः होड़ भगवान ओंगोलरे बेगर गारबार होड़े बड़ाँवनेना। अनँयग आँयग मरंगे ओंगलुःता हाँय भगवान हुडिंगे बड़ाँवगेयता अरू अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता हाँय भगवान मरंगे बड़ाँवगेयता।”
ईंग अपांग भगवान, राइजगे लगा ईंग हातपाते ओवाकिरिंगा हनन इया अपे होयिंग ओवाता,
जेमहा ईंगराः राइजरे अपे हों ईंग सुदापे जोम ञूय अरू गदीरे दुडुःकियानखन इसराएलरिकुःआ बारहगोटोंग गोतोररिकुःआ होड़कूपे राइजकू।
भगवानराः सुद बिरुवा ईंग एचेरे इदा। हनालगा गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवन कता उदुःगे लगाय भगवान ईंगे एटाःकिडिंगा। तोलतो होड़कू लड़ाकू लगा अरू अंधा होड़कू एचे ञेल लगा अरू संतावतो इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू सडाव लगा
हनते ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “आम ईंगमे ञेलकेरा, हनालगाम बिसवासकेरा जा? बेगर ञेलतेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान ननपायगेता।”
गिरहत होड़कू पहाड़राः बहाकून इयाकू टगाव जुवाःता। हनालगा भगवान हँकुःआ होड़कू हुडिंगकूताय हननमेला हँकू बहालरे दोहोन लगा इदा।
अपेराः बिसवास बदीरे अंदजाव होयाः मेला, सहाव घड़ीन बिसवासरे बड़ियाड़े दोहोनता हाँयग होड़राः जीव, भगवान ननपायगेता। तयोमरे हाँय लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवराः इमान भगवान एमेयता। भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू हना इमान एमे लगाय जबानकेरा।
ईंग अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईंगपे अयूम, नाःआ चउंदीसरिकुःआ गरीब होड़कू भगवान आयँगराः बिसवासरे गिरहत होड़कू बड़ाँः लगाय सुनावकेडकुःआ। अरू भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू लगा आँयग जबानकेरा हना इया सेरमो देसरिकुःआ इताडदारकू तुला लगा होंय सुनावकेडकुःआ।
हनते सेरमो देसरीग बराहील ईंग एचेरेय कतातेरा, “ओजाःगेमे। भेड़ा होनराः बियाह भोज जोम लगा टिवाकू पवावनेना हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान नपायगेता।” हनते हाँय अरूय कतातेरा, “नाःआ कताकून भगवानराः सताय कताकून हवे।”
अँनकूराः सोनहेकू बुहाल अमिंगेता हँकुःआ होड़कूराः जीव भगवान नपायगेता। हँकू हना सहरराः हता दुवारतेकू बोलो अवेनता अरू हँकू जीव एमेता हना सींगराः जोःओ जोम लगाकू पवाःता।
अपे कतनता, अले मुरुकले अदेरवाना अरू गिरहत इदानलेःआ। अले एचेरे तोनोंगाः जिनिस हुडिंग बगरा कोवानेःआ। मनदो अपे मेरपे सुसुदीता, अपे हदरावतो, अरू होड़कू ञेल सोगनता हना इया, अरू गरीबकू, अरू अंधाकू अरू एकेते इदानपेःआ।