20 दो हननमेला हँकिन अँकिनराः फेका जालकून अटू एंडातेडखन ईसूरिकिनाः चेलाकिन बड़ाँवयान।
अनँयग एंगात सहे अपात, ईंग अते बगराय दुलारगेयता हाँयग होड़, ईंग जुकूर कोवाया। अरू ईंग अते बगरा, बेटात सहे बिटीते दुलारता हाँयग होड़ हों ईंग जुकूर कोनोवाया।
दो पतरस ईसू एचेरेय कतातेरा, “अले दो जमा बरानाः अड़ाः एंडाकेडखन आम देह दूरले वेगकिया। दो अले चिलाले पवाःता?”
दो ईसू हँकिन एचेरेय कताया, “ईंग देह दूरबा वेग। दो ईंग एचेरे अबा होड़कू राः अगूदारिंग बड़ाँवबाता।”
हनते हँकू अरू तोरेकू सेनेड दो जबदीरिकिनाः बेटाकिन एकूब अरू एहुना, ईसू ञेलतेडकिना। हँकिन अपात सुदा डोंगारे दुड़ुःकेडखन जालकू तुला सोझावा। दो ईसू हँकिन होंय राःतेरा,
हनते हँकुःआ होड़कू डोंगा, दाः धरीरेकू ओर उडुंगतेरा अरू हँकू जमा बरानाः अड़ाःतेडखन ईसूरिकुःआ चेलाकू बड़ाँवयान।
हनते हाँय अनँयग बेटात ईंगे उदुःवारिंगा, जेमहा ईंग बेगर एहूदाकू एचेरे नपाय सरवनिंग कता उदुःवाकू। ईंग तोनोंगीग होड़ सुदा मेरिंग कता होड़ेंगगना,