हाँय कताया, “नाःआ बेला भगवान तोल दोहोतेरा हना बेला हवे अरू भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा। हनालगा अपे कसूर अते जीवपे कुदा अरू नपाय सरवनरेपे बिसवासगे।”
दो पतरस कता कुदातेरा, “अपे कसूर अते जीवपे कुदा। अरू अपे जमा होड़कू ईसू मसीराः ञावते बतिसमापे गोः। दो अपेराः कसूर भगवान बराव एंडायता अरू भगवान अगीते सुद बिरुवापे पवाःता।
तोनोंगीग होड़राः जीव भगवान अगीते हुडिंग जुवाःतान दो हना हाँयराः जीव बदलावगोडता अरू हाँय सडाव जुवाःता। हनते अरू हाँयके पसताः मेर पराःता। मनदो चउंदीसरिकुःआ होड़कू अगीते तोनोंगीग होड़राः जीव हुडिंग जुवाःतान, मनदो अनँयगराः कसूरकून मेरेय कबुलाःतान दो हाँय गुनुजुःए पवाःता।