14 दो एहुना हाँय रोंकावगेय लगा ओंगोलतेडखने कताया, “ईंग आम एचेरे बतिसमा गोः लगा इदा अरू नुँहू आम ईंग एचेरे बतिसमा गोः लगाम वेगकिया जा?”
हना तयोमरे ईसू गलील छतर अते एरदन नई अगी एहुनाते बतिसमा गोः लगाय सेनेडा।
मनदो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “नुँहू नाःआ इया होनोयाः ओवामे। भगवान एचे लगाय ओंगलेतना, हना होयाः लगा नाःआ इयालंग एचेय दो नपाय दोहोनता।” हनते एहुना ईसूराः कताय मनावयान।
ईंगरीग परबूरीग एंगात ईंग एचेरे वेग लगा चिला नपायिंग एचेकेरा?
अरू हाँय उडु-बुडूत होयानेन अते अबू जमाकूराः जीवरे मुनुरुक मयाबू पवावनेना।
ने अजी बोपोहकूतिंग, नाःआ कता बदीरे अपे अनसिनहार अहापे दोहोन। एटाः जइत होड़कू बिसवासी होड़कूयिंग बड़ाँवकेरा। हनन इया अपे तलारे हों एचेय लगा ईंग अपे एचेरे घड़ी घड़ी सेन लगायिंग चहाःआ। मनदो नुँहू वरी मेरिंग सेने अवेगना।
जनामा होड़कू कसूरकेरा, अरू भगवानराः ओंगोल इयाःआ मान मरजइत जीव, मेरकू जियाव अवेनता।
भगवान अबूराः कसूर बदलारे ईसूय डंडियावतेरा, अरू ईसू कुरूसरे गोएगनेनखन अबू लगा अनँयग बलंगीय तूतेरा। अरू ईसू एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कू भगवान बेगर गारबार होड़कू हवे माःआने कतावाकूता। होड़कू मड़ंगरेकू एचेतेरा हना कसूरकून सहाव घड़ीन भगवान मेरेय डंडियावगडकू।
मनदो भगवानराः सरवन नाःआ इया कतायता, जमा होड़कू कसूरगोड ञवनताकू, अरू ईसू मसी एचेरेकू बिसवासगेता, हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान आँयगराः जबान इयाय नपायगेता।
नुँहू अबू भगवानरिकुःआ लइंकूबू बड़ाँवयना अते, हाँय अनँयग बेटातराः बिरुवा अबू जीवरेय वारकेरा। हनाँय बिरुवाते अबू हाँय, ने अबबा, ने अपांग, माःआन चइड़ घड़ीनबू राः अवेयता।
मड़ंग मुरुक होड़कू पुजउरीकू बड़ाँव वेगनेना। अरू हँकू गोएग जुवाःआकू अते, सगर सइट पुजउरी बुतारे मेरकू दोहो अवेना।