10 हनते ईसू हँकिन एचेरेय कतातेड, “अबा अहाबा बोर। ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग एचेरेबा सेन अरूबा उदुःवाकू, अपे गलील अगीपे सेन। हंडा ईसूपे ञेलता, माःआन।”
मनदो ईसू ओहेन हँकू सुदाय बड़रानेन अरूय कतातेड, “डीड़गुःपे! ईंग हवे। अहापे बोर।”
हनमेला मरंग राजा कता कुदायता, अपे ईंगपे अयूम। अपे ईंगरिकुःआ तोनोंगीग हुडिंगीग अजी बोपोहकू सुदा जे हों सकालाःपे एचेकेरा हना ईंग लगापे एचेकेरा।
दो राजा हँकूय कता कुदावाता, अपे ईंगपे अयूम! अपे ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग अते हुडिंगीग सुदा जे हों सकालाः मेरपे एचेगरा हना ईंग लगा मेरपे एचेगरा।
मनदो ईंग जियाव रिमुः हना तयोमरे अपे अते मड़ंग गलील छतरिंग सेनता।”
हनते ईसूरिकुःआ गारहो मूक चेलाकू गलील छतरराः मीटोंग पहाड़ अगी तोराकू। हनानाः पहाड़रेकू सेन लगा हँकू एचेरे ईसू मड़ंगरेय कतातेरा।
मनदो सेरमो देसरीग बराहील अइमीकिन एचेरेय कतातेड, “अबा अहाबा बोर। ईंग सुदीयतना कुरूसरेकू ठोंकाव गोएगतिरिया हाँयग ईसूराः मुरदाबा ञामतना।
हनते ओहेनबा सेन अरू हाँयरिकुःआ चेलाकू एचेरेबा कता उदुःगे, ईसू गोएगतो होड़कू अतेय जियाव रेमकिया, माःआन। अरू हाँय अपे अते मड़ंग गलील छतर अगीय सेनतना। हंडा हाँयपे ञेलेयता। ईंग कताकेरा हना कतापे उहियार।”
मनदो हँकिन सेनेन सेन मेला ईसू हँकिन सुदाय जुमावनेना अरूय कतातेड, “सलाम।” हँकिन हाँय एचेरेकिन सेनेडा अरू हाँयराः काट साबतेडखन हाँयकिन जागतेरा।
मनदो अपे सेनेवाडखन पतरस अरू हाँयगरिकुःआ एटाः चेलाकू एचेरेपे कताय, ईसू जियाव रेमकिया अरू हाँय अपे अते मड़ंग गलील छतररेय सेनता। अपे एचेरेय कतातेरा हनन इया हाँय हननंडापे ञेलेयता, माःआन।”
हनते ईसू कतातेड, “ईंग अपांग भगवान एचेरे अरीनिंग सेना। हनालगा आम ईंग अहम साब रहावकायिंग। मनदो आम ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग एचेरे सेनेकियानखन हँकू एचेरेम कता उदुःगोड, ईंगरीग अरू अपेरीग अपांग अरू ईंगरीग अरू अपेरीग भगवान एचेरे सेरमोयिंग सलाःतना, माःआन।”
मनदो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अहापे बोर! इनिंग हवे।”
भगवान मनाड़ंगतेय सुनावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू आँयगरीग बेटा ईसू मसी इया होनोयाः लगा जूग परियातेय ओंगोल दोहोकातेरा, जेमहा ईसू मसी जमा बिसवासी होड़कूरीग वगातुकूय बड़ाँव जुवाः।