42 “नाँय एटाःकूय बनसावा, मनदो अनँयग मेरेय बनसाव अवेतना। नाँय इसराएल होड़कूरीग राजा हवे दो, नाँय कुरूस अतेय उतराव वेग अरू अले नाँय एचेरेले बिसवासगेता।
हँकू हंडा सोदोरनेनखनकू होंबोरतेड, “एहूदाकूरीग राजा करेय जनमावकिया? अले हाँयरीग इपील सेरमोरेले ञेलतिरिया अरू हाँय सलामगेय लगाले वेगकिया।”
हाँयराः बोः सेरमो हँकू मीटोंग जाः चिठी ओजाःतेडखनकू टंगावतेरा, नाँय एहूदाकूरीग राजा ईसू हवे, माःआन।
“आम भगवानराः ओड़ाः एचे रूबकेडखन अरू पेय दिनरेम तुलागोडता जा? दो अनम बनसाः। आम भगवानरीग बेटा हवे दो कुरूस अतेम उतराव वेग।”
हनन इया मरंग पुजउरीकू, नियम चेडदार होड़कू अरू एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू हों लंदावाय घड़ीनकू कताया,
नान इया पुजउरीकूरिकुःआ मूक होड़कू, नियम चेडदार होड़कू सुदा अँननकू अँकू लंदा घड़ीनकू कताया, “नाँय एटाः होड़कूय बनसावतेरा, मनदो अनँयग आँयगते मेरेय बनसाव अवेनतना।
ने इसराएलरीग राजा, मसी, नुँहू कुरूस अतेम उतराव वेग दो आम ञेलकेडखनले बिसवासगेता।” अरू हाँय सुदा कुरूसरे ठोंकावतोकिन दोहोना, हँकिन हों हाँयकिन लंदावाया।
“परबूराः ञावतेय वेगता हाँयग राजा भगवान भलावायता। नुँहू सेरमो देसरे सलसत होयाः, अरू सेरमो देसरीग भगवानराः जाग होयाः।”
होड़कू चड़ाँकियानखनकू ञेला। अरू हातपात होड़कू लंदा एरांगवाडिगखनकू कताया, “नाँय एटाः होड़कूय सडावतेडा। नाँय भगवान लुंबाड़किरिया हाँयग मसी हवे दो, चिला लगा अनँयग आँयग मेरेय सडावगुःतना?”
“आम एहूदाकूरीग राजा हवे, दो आम अनमते बनसाःमे।”
नतनएल कतातेरा, “ने गुरुजी, आम भगवानरीग बेटा अरू इसराएल जइत होड़कूरीग राजा हवे।”
दो हँकू किता डइड़ साबतेडखन हाँय सुदा जुमाः लगाकू सेनेडा। अरू मुरुक सटीतेकू कताया, “होसनना! परबूराः ञावतेय वेगता हाँयग होड़राः जीव भगवान भलावाय, इसराएलरीग राजाराः जीव भगवान भलावाय।”
ईंगराः सरवने अयूमता मनदो हना सरवन इया मेरेय सलाःता हाँयग होड़ ईंग मेरिंग फड़ियावगेयता। ईंग चउंदीसरिकुःआ होड़कू फड़ियाव लगा मेरिंग वेगगना, मनदो हँकू सडावकू लगायिंग वेगकिया।
हनते हँकू मड़ंगरे अंधाय दोहोना हाँयग होड़ अरू राःतिडीगखनकू होंबरेया, “भगवानमे मान मरजइत। अले दोले सुसुदीतना हाँयग होड़ कसूर होड़ हवे।”
मनदो नपायनेना हाँयग होड़, हँकिन सुदा चड़ाँतोकू ञेलतिरिया दो हँकू तोनोंग इया मेरकू कता अवेगाड।