22 दो पिलातूस होंबोरतेडकुःआ, “मसी माःआनकू कतवायता हाँयग ईसू चिला ईंग एचेय?” दो जमा होड़कू कतातेड, “नाँय कुरूसरेम एचे ठोंकाव गोजेय।”
अरू एकूब, उसूपरीग अपाते दोहोना। उसूपरीग अइमी दोहोना मरियम। अरू हाँयग मरियमके मी होड़ हेरेल होन होयानेना अरू हाँयराः ञाव दोहोना ईसू। अरू हाँय मसी, माःआनकू कतावाया।
दो होड़कू जुमावनेना दो पिलातूस हँकू एचेरेय होंबोरतेरा, “अपे लगा इये ईंग अड़ाःगोड, मसी माःआनपे कतावायता हाँयग ईसू जा बराबा?”
पिलातूस होंबोरतेरा, “नँकिनाः बना होड़ अते इये ईंग एचे अड़ाःगे लागापे चहाःतना?” दो हँकू कतातेड, “बराबा।”
पिलातूस होंबोरतेरा, “चिला लगा? नाँय चिला गारबारे एचेकेरा?” मनदो हँकू अरू हुमइसके खिररी घड़ीनकू कताया, “नाँय कुरूसरेम एचे ठोंकाव गोजेय।”
मरंग पुजउरीकू अरू मरंग पंचाइतरिकुःआ जमा होड़कू ईसू ञेड गोएग एंडागे लगा हाँय बदीरे बेलूराः हिदइतकू ञामा। मनदो हँकू मेरकू ञाम अवेगड।
दो हाँयग अइमी कतातेरा, “ईंग सुदीयतना, मसी, किरिसत माःआनले कतावायता, हाँय वेग लगा इदानिया। हाँय वेग हनन बेला अले जमालेःआय उदुःवालेता।”
हाँय एचेरे तोनोंगाः कसूर मेर दोहोगान, हनारे हों हँकू पिलातूस एचेरे हाँय ञेड एंडागेय लगाकू असेतिरिया।
हनालगा ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, नाःआ कता अपे सुदीगे लगायिंग चहाःतना। नाःआ नपाय सरवनलिंग परसार उदुःगेतना, नाँयग होड़ ईसूते अपेराः कसूर भगवान बराव एंडागेता,