14 हनते हों ईसू तोनोंग माःआन मेरेय कता कुदागाड। दो मरंग हातपात होड़ पिलातूस मुरुके बयावयान।
मनदो ईसू कलेकाले दोहोना। मूक पुजउरी अरूय कतातेरा, “जीयत भगवानराः किरिया जोमकेडखन आम एचेरेयिंग हुकुमगेतना, आम भगवानरीग बेटात मसी अनम हवे जा?”
मरंग पुजउरीकू अरू एहूदा मूक होड़कू ईसू बदीतेडखनकू कतातेरा, हनमेला ईसू तोनोंग माःआन मेरेय सालगान।
दो पिलातूस ईसू एचेरेय होंबोरतेड, “नँकुःआ होड़कू आम बदीकेडखनकू कतायतना हना कताकून आम मेरेम अयूमतना जा?”
मनदो ईसू तोनोंगाः मेरेय कतागाड अरू हना अते पिलातूस मुरुके बयावयान।
दो हरदोस ईसू एचेरे मुरुक सवालकूने होंबोरतेरा। मनदो ईसू तोनोंग माःआन मेरेय कता कुदागाड।
अरू गड़ही पेंदारेय बोलोयान अरू ईसू एचेरेय होंबोरतेरा, “आम करेयीग हवे?” मनदो ईसू तोनोंग माःआन मेरेय सालगान।
ईंगराः ओंगोलरे, अले ईसूरिकुःआ मूक चेलाकू, गुजुःराः डंड पवाः लगा साब गोःतोकू दोहोनता हँननकुःआ होड़कू इया जमा होड़कू मड़ंगरे भगवान एचे चड़ाँकेडलेःआ। अरू सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू अरू नाःआ चउंदीसरिकुःआ होड़कू हों अलेकू ञेलता।