64 दो ईसू कतातेड, “आम अनम कताकेरा। मनदो ईंग अपे एचेरेयिंग कतायतना, अपे मनुवारीग बेटात, अगम जंगरदार भगवानराः खउना गतर दुड़ुःतो अरू सेरमो देस अते बदरीरे उतराव वेगतोपे ञेलेयता।”
मनुवारीग बेटात, सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू सुदा अपांग भगवानराः विड़चेड़तो मरसलरेय वेगता अरू हना बेला जमा होड़कू लगा अँनकूराः बुता बनीय एमेवाकूता।
अपे ईंगपे अयूम! नंडा चड़ाँत इदानकुःआ नँकुःआ होड़कू अते अदोम होड़कू, मनुवारीग बेटातराः राइज बुँहड़ीत अरीनकू ञेल वरी ओरोकू गोएगनेना।”
परबू भगवान ईंग परबू एचेरेय कतातेरा, ईंग आमरिकुःआ मुदइ होड़कू हरुवावकेडकूखन आमराः काट चोडुः लगा अरीनिंग तुलाकू वरी ईंगराः खउना तिःई गतरमे दुडुःकियानखन आम ईंग सुदाम राइजकू।
हनते मनुवारीग बेटातराः चिनहा सेरमोरे होयाःता। अरू चउंदीसरिकुःआ जमा जइत होड़कू फिकीर घड़ीनकू इयामता। अरू हनमेला हँकू मनुवारीग बेटात मुरुक जंगर अरू विड़चेड़तो मरसल इया बदरीरे वेगतोकू ञेलेयता।
“मनुवारीग बेटात मरंग राजा इया सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू सुदाय वेगता हनमेला, हाँय अनँयगराः गदीरे भगवानराः हातपाततेय दुडुःता।
ईसू एचे साबगे लगा दोहोना हाँयग जूदा कतातेरा, “ने रबबी, इनिंग हवे जा?” दो ईसू कता कुदातेरा, “आम अनम कताकेरा।”
दो ईसू एहूदिया छतररीग मरंग हातपात होड़ पिलातूस मड़ंगरेय चड़ाँनेन दो हाँय ईसू एचेरेय होंबोरतेरा, “आम एहूदाकूरीग राजा हवे जा?” दो ईसू कता कुदातेरा, “हाव, हनन इयाम कताकेरा।”
हनते ईसू हँकू एचेरे सेनेडखने कतातेरा, “सेरमो देस अरू ओतराः जमा हातपात भगवान ईंगे जिमावारा।
दो ईसू हाँय एचेरेय कताया, “हुई हुटाकू दोहोन लगा दुलू इदा अरू तितीगकू दोहोन लगा तुका इदा। मनदो मनुवारीग बेटातराः बोः अतड़े लगा हों ततेर कोवानेःआ।”
दो ईसू कतातेड, “ईंग हवे अरू अपे मनुवारीग बेटात अगम जंगरदार भगवानराः खउना गतर दुड़ुःतोय अरू सेरमो देस अते बदरीरे उतराव वेगतोपे ञेलेयता।”
हनमेला मनुवारीग बेटात जंगर अरू मुरुक मरसलते बदरीरेय वेगता अरू जमा होड़कू हाँयकू ञेलेयता।
नुँहू वरीते मनुवारीग बेटात अगम जंगरदार भगवानराः खउना तिःई अगीय दुडुःकुःता।”
दो हँकू होंबरेया, “दो आम भगवानरीग बेटा हवे, जा?” दो ईसू कता कुदातेड, “अँननपे कतायता, ईंग हवे।”
हनते पिलातूस कतातेड, “दो आम राजा हवे जा?” दो ईसू कतातेड, “आम कतायतना, ईंग राजा हवे। ईंग सतायराः बदीरे कनाता लगा नाःआ चउंदीसरे जनमावनेनखनिंग वेगकिया। सतायरेय बिसवासगेता हाँयग होड़ ईंगराः कताय मनाःता।”
अरू हँकिन कतातेड, “ने गलीलरिकुःआ होड़कू, अपे नंडा चड़ाँकियानखन चिला लगापे संगीलगेतना? अपे अते सेरमो देस अगी भगवान गोःयडिया हनाँयग ईसू करा इया तोराया हनन इयाय कुदा वेगता।”
दो चिला लगा आम एटाः बिसवासी होड़कूम फड़ियावता? अरू आम हाँय चिला लगा लचार होड़ हवे माःआनमे ओंगलेयता? नाःआ कताम उहियारगे, अबू जमाकू भगवान फड़ियावबू लगा हाँय मड़ंगरे चड़ाँन पराःता।
हनमेला नाःआ इया होयाःता। परबू ईसू अनँयग आँयग सेरमो देस अतेय उतराव वेगता अरू हुमइसकेय हुकुमगेता। दो भगवानरीग मरंगीग बराहीलराः अरो अयमुःता अरू मी होड़ भगवानरीग बराहील सोहनाईए ओंगता। हनते गोएगयनाकू हँकुःआ बिसवासी होड़कू मड़ंगकू जियाव रिमुःता।
भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना हाँयग बेटात उदुःगेता अरू हाँय सिरामइत भगवान बरोबइर इदानिया। हाँय जमा जिया-जइतकून अनँयगराः अगम जंगर सरवनतेय संभाड़गोड ञवनता। हाँय होड़कूराः कसूर बराव एंडाकेडखन सेरमो देसरे इदानिया हाँयग मरंग भगवानराः खउना गतररे हातपात सुदाय दुड़ुःयना।
अबूराः बिसवासे बुँहड़ीता अरूय उडु-बुडूगेता, हाँयग ईसू अगी सिरढीटबू ञेलगोड ञवन। हाँय कुरूसराः गुजुः बदीरे एचे बेग-हतान लगा मेरेय ओंगोल एरंगगान, मनदो हाँय दरवाःआ हना बहालराः कताकून लगा हना कटसियाय सहावतेरा। अरू हना तयोमते भगवानराः गदीराः खउना तिःई गतर हाँय दुड़ुःकिया।
ञेलेयपे, हाँय बदरीरेय कुदा वेगता, अरू जमा होड़कू हाँय अगीकू ञेलता, हाँयकू सोबोःतेरा हँकुःआ होड़कू हों हाँयकू ञेलता, अरू चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कू हाँय बदीरेकू फिकिराःता। अरू हनन इया होनोया जुवाःता। आमीन!
हनते ईंग मीटोंग मरंग उजड़ गदीयिंग ञेलतेरा। अरू हना गदीरे मी होड़ दुड़ुःतोय दोहोना। ओत अरू सेरमो हाँय मड़ंग अते ञीरयान अरू हना ओको लगा ततेर मेर दोहोगान।