52 दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “तोनोंगीग एटाः होड़ एचेरे अनँयगराः तलवइरे सलाव, हाँय तनलवइरतेय लाय जुवाःता। हनालगा आमराः तलवइरमे दोहोयता हना थुइलारेम सोलोंगगोड।
मनदो अपे ईंगपे अयूम, तोनोंगीग अपे सुदा बेलूरे एचेय दो हाँयग होड़ सुदा हनन इया बदला अहापे एचे कुदागेय। मनदो तोनोंगीग अपेराः खउना गलूय चपाड़ दो, हाँय दिरही गलू होँपे उदुःगोड।
भगवानराः कागदरे परबू कतायतना, बदला कुदाय लगा ईंग इदानिंगा, अरू इनिंग बदलायिंग कुदायता। हनालगा ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे अँननपे अपे बदला कुदाय लगा ओंगोल दोहोकेडखन अलोपे दिरुवागोड ञवन।
तोनोंगीग अपे सुदा बेलूरे एचेय दो, हान इया अपे बदला अहापे कुदागे। मनदो अपे जमा बेला बिसवासी होड़कू लगा अरू एटाः होड़कू नपाय एचेगोड ञवन लगा ओसताजपे दोहोन।
अपे बेलूर बदलारे बेलूर अपे अहापे कुदागे, अरू तूडपेताकू हना बदलारे अलोपे तुडकू, मनदो हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान नपायगे लगापे अरजीगोड ञवन। ननन इयाःआ बुताकून एचेय लगा भगवान अपेय राःकेडपेःआ, जेमहा अपेराः जीव-जहन हों भगवान नपायगे।
बिसवास बदीरे सींगगेय लगा इदानिया, हाँयग होड़ सिनिंगगुःता। अरू बिसवास बदीरे तलवइरते ञेड एंडागेय लगा इदानिया हाँयग होड़ तनलवइरतेय ञेड एंडनता। हनालगा नाःआ जमाकून होयाः हों भगवानरिकुःआ सुद होड़कू सहाव घड़ीन बिसवासगोड ञवन लगा इदा।”
मुदइ होड़कू आमराः बड़रा कता होड़कू अरू आमरिकुःआ सुद होड़कूराः बलंगीकू एचे तूतेरा, हनालगा आम, हँकूके पवाः लगा दोहोना हनन इया हँकू बलंगीम एचे ञूतेडकुःआ।”