35 दो पतरस कतातेरा, “ईंग आम सुदा गुजुः हों पराः, आम ओरोयिंग आड-बेकारवातेडमेःआ।” हनन उड़ी एटाः चेलाकू होंकू कतातेरा।
मनदो तोनोंगीग होड़, होड़कू मड़ंगरे ईंगे आड-बेकारवा दो, ईंग हों सेरमो देसरीग ईंग अपांग भगवानराः मड़ंगरे हाँयग होड़िंग आड-बेकारवायता।
दो पतरस ईसू एचेरेय होंबोरतेड, “ने परबू, चिला लगा नुँहू ईंग आम देहोर ओरोयिंग सेने अवेतेरा? ईंग आम लगा ईंगराः जीव होयिंग एमेगोडता।”
अपे सतपे कताकेरा। मनदो नाःआ कता होँपे उहियार ञवन, हँकुःआ होड़कू मेरकू बिसवासगाड। हनाते भगवान हना डइड़कून इयाय तपेग एंडागोतेडकू अरू अपे बिसवासकेरा अतेय तोल जोड़ावकेडपेःआ।
हनालगा अपे, बिसवासरे बड़ियाड़ इदानलेःआ माःआनपे बड़वारता हँकू, बिसवासरे अनउरपे बड़ियाड़गुः। निही दो अपे हों हनानाः कसूररेपे पराव जुवाःता।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे सुदायिंग दोहोन मेला, ईंगराः चेडतो जमा बेलापे मनावगोड ञवना। अरू नुँहू अपे सुदा कोवायिंगा हों अपे अरू नपायतेपे मनावगोड ञवन। भगवान सडावकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू जियाः लगा इदा हनन इया, अपे हों भगवान मड़ंगरे अकूस मनाः घड़ीन मुरुक मिहनइतकेडखन जियाः लगा इदा।
अपे अरजी मेला अपांग माःआन कताकेडखनपे रगेयता हाँयग भगवान, जमाकू अँननकूराः बुता इया बेगर पाचपटीतेय फड़ियावकूता। हनालगा अपे नाःआ चउंदीसरे दुरीन देसरिकुःआ होड़कू इया भगवानराः अकूस मनाः घड़ीनपे जियाः।