8 दो हँकुःआ तुंदड़ी धंगड़ीकू कनहूनदार धंगड़ीकू एचेरेकू कतातेरा, अपेराः सुनुम अते गुनमिन अले लगापे एमेय। अलेराः ढिबरीकून इड़ीगगुःतना।
“भगवानराः राइज अँनकूराः ढिबरीकून गोःकेडखन बरवा सुदा जुमाः लगाकू उडुंगनेना हँकुःआ दसगोटोंग धंगड़ीकू इया इदा।
हनते जमा धंगड़ीकू रेमनेनखन अँनकूराः ढिबरीकूनकू सोझावतेरा।
दो कनहूनदार धंगड़ीकू कतातेरा, होनायाःकून करे अबू जमाकू लगा सुनुम ओरो पुरावनेना। हनालगा अपे बजाररे सेनेकियानखन अँननपे लगापे किजा अगूय।
अपे अहापे ओंगोलगे, इबराहीम अलेरीग खुटिपहार होड़ हवे, अरू हनाते अले बनसाव जुवाःता, माःआन। अपे ईंगपे अयूम, नाःआ दिरिकूनते हों इबराहीम लगा लइंकू भगवान जनमाव अवेकूताय।
अपेराः मयांग बड़ियाड़पे कास दोहोका अरू अपेराः ढिबरी सलगावगोड ञवन।
दो हाँय कताया, ने अपांग इबराहीम, ईंग नरगराः सेंगेलरेयिंग तड़पाःतना। हनालगा ईंग सोगावाडिंगखन लाजर ईंग एचेरेम वारगेय, जेमहा हाँय आयँगराः अंगरी दाःरे तोपोवाडखन ईंग अलंगरे दाःए जोरो लड़ेगींग।
हनालगा अपे मुरुक तिंगीडवा घड़ीन ईंग बड़रापे अयूम। तोनोंगीग एचेरे कहिसाः इदान दो, हाँयके भगवान अरूय एमेवायता। मनदो तोनोंगीग एचेरे कहिसाः कोवानेःआ दो हाँय, ईंग एचेरे इदा, माःआने ओंगलेता हना हों हाँय अते भगवान गोःयाता।
दो सिमोन कतातेरा, “अबा कताकेरा हना कताकूनरे तोनोंगाः कता ईंग जीवरे अहा होयाः लगा, ईंग बदीरे भगवान एचेरेबा अरजी।”
हनालगा भगवान जबानकेरा हना लोड़ोन अबू अटकार अवेय लगा हन नुँहू वरी सलाव वेगतना। दो अबू अते तोनोंगीग होड़ हना लोड़ोन मेरेय अटकार अवेगे अते सवासिती दोहोन लगा इदा।
अपे ईंगपे अयूम! अदोम होड़कू भगवानरिकुःआ होड़कू ना लवे। मनदो अँनकू लबराकियानखनकू कतनता, अले भगवानरिकुःआ होड़कू हवे, माःआन। हँकू कलउराः गउदारिकुःआ होड़कू हवे। ञेलपे, ईंग हँकू अपे मड़ंगरेयिंग अगुकूता अरू अपेराः काट कुटीरेकू उकुड़ोमगुःता। हनते हँकू सुदीगोडता, ईंग अपेयिंग दुलारता।