9 हनालगा दोफा दूररेपे सेन अरू अपे सुदाकू जुमाःता हँकुःआ जमा होड़कू बियाह ओड़ाःरे जोजोम लगापे राः अगूकू।
दो हँकू कता कुदातेरा, अले तोनोंगीग बुता लगा मेरकू उदुःवागाडले। हनालगा अले इसने ननंडा इदानलेःआ। दो हाँय हँकू एचेरेय कतातेड, अपे हों सेनेकियानखन ईंगराः अंगूर बगइचारेपे बुता।
दो सेवकियाकू दोफा दूरकूनरे सेनेकियानखन करेय हेन नपाय होड़कू सहे करेय हेन बेलूर होड़कू हँकू सुदाकू जुमावनेना, हँकुःआ जमा होड़कूकू एचे जुमावतेडकुःआ अरू हना बियाह ओड़ाः गुतिया होड़कूतेकू पेरेगगोतेड।
हनते हाँयग राजा अनँयग सेवकियाकू एचेरेय कतातेड, बियाहराः सरबहा संजोड़तो इदा। मनदो टिवा एमेत होड़कू बियाह वेग जुकूर कोवाकुःआ।
होड़कू हनाँयराः ञावते एरुसलेमते बुँहड़ीवाडखन जमा जइत होड़कू एचेरेकू परसारगेता, होड़कू कसूर अते जीवकू कुदाता दो हँकूराः कसूर ईसूराः ञावते भगवान बराव एंडागोडताय, माःआन।
परबू नाःआ कता अलिंग एचेरेय कता उदुःतेरा, चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कू एचेरे भगवान होड़कूय सडावता माःआनमे कता उदुः लगा, बेगर एहूदाकू एचेरे हँकू लगा मरसल इया आमिंग वारमेतना।”
भगवानरिकुःआ जमा सुद होड़कू अते ईंग हुडिंगीग हवे। हनते हों बेगर एहूदाकू एचेरे मसीराः अगामाः आन-धान बदीरे कता उदुःगे लगा भगवान ईंगे मयावारा।
सुद बिरुवा अरू कनिया कतायता, “वेगमे।” अरू अयुमेता हाँय कताय, “वेगमे।” अरू ततंगतो होड़कू वेग लगा इदा अरू चाहाःताय हाँयग होड़ बेगर दामते जीवराः दाःए ञूय।