42 “मसीराः बदीरे अपे चेले माःआनपे ओंगलेता? हाँय इयेरीग बेटात हवे?” दो हँकू कता कुदातेरा, “हाँय दाऊद राजारीग नइड़-बाँस बेटात हवे।”
ईसू मसीराः खुटिपरिया होड़कूराः सूची कागद नाःआ इया इदा। ईसू मसी इबराहीमरीग नइड़-बाँस होड़ अरू दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़ होंय दोहोना।
नाःआ अते डोंगारेकू दोहोना हँकुःआ चेलाकू उकुड़ोमनेनखन ईसू एचेरेकू कताया, “सनातायरे अनम हवे भगवानरीग बेटा।”
मुरुक बगरा होड़कू हाँय मड़ंग मड़ंग अरू देह दूरकू सेनेडा अरू हँकुःआ होड़कू मुरुक खिररी घड़ीनकू कताया, “दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़के होसनना!” “परबूराः ञावतेय वेगता हाँयग होड़राः जीव भगवान भलावाता!” “सेरमो देसरीग भगवानके होसनना!”
हनते ईसू हँकू एचेरेय होंबोरतेड, “दो दाऊद राजा सुद बिरुवाते पेरेगकियानखन हाँय परबू माःआन चिला लगाय राःतिरिया? दाऊद नाःआ इयाय कतातेरा,
हनते ईसू हना अतेय सेन मेला, बार होड़ अंधा होड़किन ईसू देह दूर मुरुक सटीते इयाम घड़ीनकिन सेना अरूकिन कताया, “ने दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़, अलिंगमे सोगावा।”
नतनएल कतातेरा, “ने गुरुजी, आम भगवानरीग बेटा अरू इसराएल जइत होड़कूरीग राजा हवे।”
दो तोमा कतातेड, “ने ईंगरीग परबू अरू भगवान।”
नाःआ नँवा जीवरे तोनोंग इयाःआ हिगार हटिंग कोवानेःआ। खतनाकू एचेयता हँकुःआ एहूदाकू, सहे मेरकू खतनानता हँकुःआ बेगर एहूदाकू सहे जोडेकू सहे अलीगवारकू, सेवकियाकू सहे मालिककू, अबू तोनोंगीग एटाः कोवाबुःआ। मनदो मसी एकला मनारंग इदानिया अरू हनाँय अबू जमाकूराः जीवरे इदानिया।