29 दो ईसू सदूकी होड़कूय कता कुदावातेरा, “अपे भगवानराः सरवन अरू हाँयराः जंगर मेरपे बुझाः अते अपे गारबाररे इदानपेःआ।
हाँयग रंडियाहीन अइमी जमा वगीयाकूरीग अइमीय बड़ाँव पुरावनेना। दो गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःता हनमेला हाँय इयेरीग अइमीय होयाःता?”
दो हँकू एचेरे ईसू कताया, “अपे भगवानराः सरवन अरू हाँयराः जंगर मेरपे बुझाः अते अपे गारबाररे इदानपेःआ।
भगवान जनामाय एचे अवेयता।”
(ईसू गोएगतो अतेय जियाव रिमुःता हना कता भगवानराः कागद अते हँकिनाः होड़किन हना वरी मेरकिन सुदी अवेगाड।)
भगवान गोएगतो होड़कूय जियाव रेमता हना कता बिसवासगे अते चिला रोंकावकेडपेःआ?
भगवानराः कागदरे मनाड़ंगते ओजाःतो इदा हना कताकून अँननबू चिडुः लगाकू ओजाःकेरा। हना सरवनते अबू सहाव घड़ीन बहालतेबू दोहो अवेनता। अरू हनालगा अबू भगवान एचेरेबू असरा अवेयता।
भगवान मेरकू सुदीयता हँकुःआ होड़कू इया अपे अते तोनोंग तोनोंग होड़कू जियाःतना। हनालगा अपे गियू जुवाः लगा नाःआ इयायिंग कतायतना, नपायपे सुरतान अरू कसूरगे लगापे अड़ाः एंडागोड।
दो ईसू मसी कुदा वेग मेला अबूराः अबड़ अरू गुजुः इयाःआ देह बदलाकेडखन आँयगराः देह इयाय अगम नपाये तुलागोडता। हाँयके जमा जिया-जउतकून एचेरे हातपात इदा अरू हाँय अनँयग जंगरते अबूराः देहे बदलावगोडता।