24 “ने गुरुजी, मोसेस कतातेरा, तोनोंगीग होड़राः बियाह होयाकियानखन लँइग अरीन होयाःते हाँय गोएग जुवाः दो, हाँयरीग अइमी बोहोत सगइगेय, अरू गोएगतो वगात लगा लइंकिन जनमाव, माःआन।
हँकू अँनकूरिकुःआ चेलाकू हरदोस राजारिकुःआ होड़कू सुदा ईसू एचेरे नाःआ इया ककता लगाकू वारगोतेडकू, “ने गुरुजी, अले सुसुदीतना आम सताय इदानमेःआ अरू सताय इया भगवानराः दूर बदीरेम चेडकूता। आम होड़कू जहंडाव होड़ ना लवे। हनालगा आम तोनोंगीग होड़ आम ननायगे लगा मेरेम एचेयतना।
दो मीटोंग गाँवरे मी ओड़ाःरे सात वगीयाकू दोहोना। मरंगीग वगातकू बियाहतिरिगखन लँइग अरीन होयाःतेय गोएगयान। हनते हाँयते हुडिंगीग बोहोत हाँयग रंडियाहीने सगइतेरा।
“ने गुरुजी, जमा नियमकून अते मरंग हुकुम चेले माःआन इदा?”
परबू परबू माःआनकू रगींगता, हँकू अते मुरुक बगरा होड़कू भगवानराः राइजरे ओरोकू बोलोनेना। मनदो सेरमो देसरेय दोहोनता ईंगरीग अपांग भगवानराः ओंगोल इयाकू जियाःता, हँननकुःआ होड़कू एनेकला हंडाकू बोलता।
“ने गुरुजी, मोसेस भगवानराः कागदरे अबू नाःआ उड़ी एचेगे लगाय ओजाःकेरा, तोनोंगीग होड़ बियाहकिडीगखन हाँय बेगर लँइगतेय गोएगनेना दो गोएगयनाय हाँयरीग बोहोत रंडियाहीने सगइ अरू गोएगतो वगात लगा लइंगकिन जनमाव।
“ने गुरुजी, मोसेस अबू नाःआ इया एचेगे लगाय ओजाःकेरा, तोनोंगीग होड़ बियाहकियानखन हाँय बेगर लँइगतेय गोएग जुवाः दो, गोएगयनाय हाँयरीग बोहोत रंडियाहीने सगइ अरू गोएगतो वगात लगा लइंकिन जनमाव।
हाँयग अइमी सातो वगीयाकू सुदाय हेरेल पुरावनेना दो, हाँय जियाव रिमुः मेला इयेरीग अइमीय होयाःता?”
ईंग ईसूरीग चेला हवे, माःआन अपे कतनता, मनदो ईंगराः बड़रा मेरपे मनाःता दो चिला लगा परबू परबू, माःआन ईंगपे राःतना?