12 दो राजा हाँयग होड़ एचेरेय होंबोरतेड, ने सउंगता, आम बियाहराः सोनहे मेरेम तुसिंगगरा अरू करा उड़ी नंडाम बोलोकिया? दो हाँयग होड़ तोनोंग माःआन मेरेय कता कुदा अवेगाड।
मनदो हाँयग मालिक हँकुःआ होड़कू अते मी होड़ एचेरेय कतातेरा, ने सउंगता, ईंग आम सुदा तोनोंगाः गारबार मेरिंग एचेगरा। आम ईंग सुदाम रायनेना हनानाः बुता बनी ईंग मेरिंग एमेवागडमेःआ जा?
दो ईसू कता कुदातेरा, “ने सउंगता, आम वेगकिया हना बुताम पुरावगोड।” हनते जूदा सुदाकू वेजेडा हँकुःआ होड़कू ईसूकू साब रहावबाःकातेडीया।
अपे ईंगपे अयूम, अपेराः लूर-नेवन फरीसी होड़कू अरू भगवानराः नियम चेडदार होड़कूराः लूर-नेवन अते नपाय मेर दोहोन दो अपे भगवानराः राइजरे कहियो ओरोपे बोलो अवेनेना।”
मनदो अबू सुसुदीतना, नियमराः आड़रे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू हनानाः नियम इया सनालाः पराःता। दो चउंदीसरिकुःआ होड़कूय फड़ियावकूता हाँयग भगवानराः ओंगोलरे जमा होड़कू गारबारकेरा। हनालगा तोनोंगीग भगवान एचेरे ओरोकू कता अवेतेरा, ईंग तोनोंगाः कसूर मेरिंग कसूरगरा, माःआन।
दो परबू अरीने कुदा वेग वरी, अपे तोनोंगीग अलोपे फड़ियावगेय। हनाँय अंदरारे ओकोत इदा हना कताकून मरसलरेय एचे उदुःगोडता अरू होड़कूराः ओंगोलकूने एचे उदुःगोडता। हना तयोमते भगवान मेमेड होड़ अँननकूराः बुता इयाय भल-भलायकूता।
आम सुसुदीतना हाँय आडतो इदानिया अरू कसूरगोड ञवानताय। हनालगा हाँय अनँयग आँयग लूर-नेवनते एरांगगुः ञवनताय।