3 अबा एचेरे तोनोंगीग कही माःआने कताय दो कतायबा, परबूके नँकिनराः जरूरइत इदा, माःआन। दो हाँय हँकिन ओहेने वारगोडकिनता।”
“अबा मड़ंगराः गाँवरेबा सलाव जुवाः अरू ओहेन मीटोंग गदहा तोलतो अरू हाँयग गदहा सुदा मीटोंग होनतो हों ञेलेयताबा। हँकिन लड़ाकेडखन ईंग एचेरेबा अगूकिन।
भगवानराः बड़रा कता होड़ते भगवान कतातेरा हना कता पुरावगुः लगा दोहोना;
आम चउंदीसरिकुःआ जमा होड़कूराः हातपातमे ओवाडिंगा। नान अते आम ईंगमे जिमावारा हँकुःआ होड़कू, ओरो टुटीगनेना हना जीविंग एमे अवेवाकूता।
अपांग भगवान अनँयग बेटाय अलार-दुलारता अरू जमा जिनिसकून हनाँय एचेरेय जिमाकेरा।
हाँय जमाकू लगा जीव अरू सहेड अरू जमाकूने एमेयता। हनालगा भगवान लगा तोनोंगीग होड़ सेवाकिडिगखन संघरा एएमे लगा कोवानेःआ।
अपे बदीरे इनिंग इया ओंगोल तितूस एचेरेय एमेकेरा हाँयग भगवानिंग धनियाबादगेयतना।
अपे सुसुदीतना अबूरीग परबू ईसू मसी मयावाडबुःआ। हाँय सेरमो देसरे गिरहते दोहोन हों हाँय अपे लगाय गरीबयान, जेमहा हाँय गरीबगुः अते अपे भगवान बदीरेपे गिरहत जुवाः।
जमा इयाःआ नपाय अरू उडु-बुडूत दहिनकून भगवान अगीतेबू पवाःता। जमा इयाःआ मरसले तुलाकेरा हाँयग भगवान अबू लगा नाःआ दहिनकूने एमेयता। भगवान सगर सइट मिनी इयाय दोहोनता अरू उंबूल लंबी पुडनता हनन इया हाँय एचेरे तोनोंगाः बदला कोवानेःआ।