32 दो ईसू चड़ाँनेन अरू हाँय हँकिन राःतेडखने होंबोरतेड, “ईंग अबा लगा चिलायिंग एचे?”
दो ईसू हाँय एचेरेय होंबोरतेरा, “आम चिलाम चहाःतना?” दो हाँयग अइमी कतातेड, “नँकिनाः बेटाकिनतिंग आमराः राइजरे मी होड़ आमराः खउना तिःई गतर अरू मी होड़ आमराः दिरही तिःई गतर दुड़ुः लगाम ओवाकिन।”
दो होड़कू कलेकालकिन दोहोन लगाकू डंटावकिना। मनदो हँकिन अनउर हुमइसके खिररी घड़ीनकिन कताया, “ने परबू, ने दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, अलिंगमे मयावा।”
दो अंधा होड़किन ईसू एचेरेकिन कतातेड, “ने परबू, अलिंग ञेल लगालिंग चहाःतना।”
हनालगा आम ईंगमे राःतेड दो बेगर कता सालते नंडायिंग वेजेडा। दो नुँहूयिंग होंबरेतना, आम चिला लगा ईंगमे राःकेरा?”
तोनोंग इयाःआ ओंगोल कुहकाःरे अपे अलोपे दोहोन। मनदो जमा बरानाः लगापे अरजीगोड ञवन। अरू धनियाबाद घड़ीन अपे लगा हुडिंग बगरा इदा हना भगवान एचेरेपे असेय।