4 नाँयग लँइग इया अनँयग हुडिंगे ओंगोलगुःता हाँयग होड़ भगवानराः राइजरे भगवान मरंगे बड़ाँवगेयता।
हनमेला चेलाकूतेन ईसू एचेरे सेनेडखनकू होंबरेःआ, “ने गुरुजी, भगवानराः राइजरे इये मरंग इदानिया?”
अरूय कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! अपे अँननपेराः जीव कुदाकेडखन लँइग इया मेरपे बड़ाँः वरी, अपे भगवानराः राइजरे ओरोपे बोल अवेनेना।
अरू तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइग इया तोनोंगीगे नेत-नेवार दो हाँय ईंगे नेत-नेवारता।”
मनदो अपे नाःआ इया अहापे होयाः। अपे अते तोनोंगीग होड़ मरंग होयाः लगापे ओंगलेतना दो हाँय अपेरीग सेवादार बनड़ाँः लगा इदा।
हँकू दूररे अँननकू अँकू नाःआ इयाकू अड़ा-चउकीःआ, अबू अते इये मरंग इदानिया? हनालगा हँकू कलेकालकू दोहोना।
दो ननन इया अनँयग आँयग मरंगे ओंगलुःता हाँयग होड़ भगवान हुडिंगे बड़ाँवगेयता अरू अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हाँय भगवान मरंगगे बड़ाँवगेयता।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइगे नेत-नेवार दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंगे वारकेरा हाँयग भगवाने नेत-नेवारता। अपे अते इये अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हनाँय जमाकू अते मरंग इदानिया।”
परबू भगवान मड़ंगरे हुडिंगपे ओंगलुः दो, हाँय अपे मरंगे बड़ाँवपेता।
ने डिंघाकू, हनन इया अपे हों कलसियारिकुःआ मूक होड़कूराः आड़रेपे दोहोन। भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, “भगवान बड़वार होड़कूय हिनइस-बिनइसवाकूता, मनदो हुडिंगकू उंगलुःता, हँकुःआ होड़कूय मयावाकूता।” हनालगा अपे अँननपे अपे हुडिंग ओंगोलकियानखन, सेवा होड़ेंग लगा सपड़ावतोपे दोहोन।