16 दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “आम मसी हवे, जीयत इदानिया हाँयग भगवानरीग बेटात हवे।”
अरू एकूब, उसूपरीग अपाते दोहोना। उसूपरीग अइमी दोहोना मरियम। अरू हाँयग मरियमके मी होड़ हेरेल होन होयानेना अरू हाँयराः ञाव दोहोना ईसू। अरू हाँय मसी, माःआनकू कतावाया।
नाःआ अते डोंगारेकू दोहोना हँकुःआ चेलाकू उकुड़ोमनेनखन ईसू एचेरेकू कताया, “सनातायरे अनम हवे भगवानरीग बेटा।”
दो ईसू हँकूय होंबोरतेड, “अपे ओंगोलरे ईंग इये हवे?”
मनदो ईसू कलेकाले दोहोना। मूक पुजउरी अरूय कतातेरा, “जीयत भगवानराः किरिया जोमकेडखन आम एचेरेयिंग हुकुमगेतना, आम भगवानरीग बेटात मसी अनम हवे जा?”
मी सव सइना होड़कूरीग हातपात होड़ अरू ईसूकू अगुरातेरा हँकुःआ होड़कू ओत डोलोवतो अरू नाःआ जमाकून ञेलतेडखन मुनुरुककू बोरोयान अरूकू कतातेड, “सतायरे नाँय भगवानरीग बेटात दोहोना।”
हनते कलउ वेगनेनखन हाँय एचेरेय कतातेड, “आम भगवानरीग बेटा हवे दो, नाःआ दिरिकून रुटी बड़ाँः लगाम हुकुमगोड।”
हनते हों ईसू कलेकाले दोहोना अरू कही मेरेय सालगान। मूक पुजउरी अरूय होंबोरतिरिया, “हाँयग मुरुक नपाय भगवानरीग बेटात मसी अनम हवे जा?”
तिसिंग दाऊदराः सहर बेतलहेमरे, अपे लगा मी होड़ सडावदार जनमावकिया। अरू हनाँय हवे, परबू मसी।
नतनएल कतातेरा, “ने गुरुजी, आम भगवानरीग बेटा अरू इसराएल जइत होड़कूरीग राजा हवे।”
दो हाँय कतातेड, “हाव परबू, ईंग बिसवासगेतना, चउंदीसरे वेग लगाय दोहोना हाँयग भगवानरीग बेटात, मसी अनम हवे।”
मनदो ईसू, भगवानरीग बेटात, मसी हवे माःआन अपे बिसवासगोड ञवन घड़ीन हाँयराः ञावते जीवपे पवाः लगा नाःआ जमा कताकून ओजाःतो इदा।
जीयत इदानिया ईंग अपांग ईंगे वारकेरा अरू हाँय अते ईंग जीयत इदानिंगा। हनलगा ईंगे जोमता हाँयग होड़ ईंग अगीते जिनियतेय दोहोनता।
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “ने परबू, अले इये एचेरेले सेन? ओरो टुटीगनेना हना जीवराः सरवन दो अनम एचेरे इदा।
अले आम एचेरे बिसवासकेडखनले सुदीगोतेडा भगवानरीग सुद होड़ अनम हवे, माःआन।”
“ने अजी बोपोहकूतालिंग, अपे चिला लगा नाःआ इयापे एचेयतना? अपे इया अलिंग हों मनुवाकिन हवे। नाःआ इया बेलूर बेलूर कताकून अते अपेराः जीव, सेरमो, ओत, समुंदर अरू जे हों सकालाः हनारे इदा हना जमाकूने तुलाकेरा हाँयग भगवान अगीपे कुदान लगा नपाय सरवनलिंग कता उदुःवापेतना।
दो हँकिन सेनेन सेन दूररे हना संडक कुटीरे दाः दोहोना। दो हाँयग मरंग हातपात होड़ कतातेरा, “ञेलमे नंडा दाः इदा। ईंग बतिसमा एमे अते तोनोंग टटी-बेड़ा इदा जा?”
[दो पिलिप कतातेरा, “आम जमा जीवतेम बिसवासगेतना दो बतिसमायिंग एमेवामता।” दो हाँय कता कुदातेरा, “हाव, ईंग बिसवासगेतना ईसू मसी भगवानरीग बेटात हवे, माःआन।”]
हनते साहूल तोनोंग दिन दिमसकूसरिकुःआ चेलाकू सुदाय दोहोना।
अरू भगवान हाँय गोएगतो अतेय जियाव रेमकिरिया अरू हना अते सुद बिरुवा अबूय उदुःवाता, ईसू भगवानरीग बेटात हवे अरू हाँय एचेरे जमालेःआ जंगर इदा, माःआन।
दो ईंग अरू सिलवानूस अरू तिमुतियूस अपे एचेरेले परसारतेरा हाँयग भगवानरीग बेटात ईसू मसी बार जीवकियानखन हाव अरू ओरो मेरेय कतायता, मनदो हाँय जमा बेला हनाव हावे कतायता।
अलेराः सेवाते ईसू मसी ओजाःकेरा हना चिठी अँनपे हवे। अरू हना चिठी सियाहीते सहे दिरिराः पटरारे ओजाःतो कोवान, मनदो जीयत भगवानराः बिरुवाते अँननलेराः इंदरीरे ओजाःतो इदानपेःआ।
भगवानराः ओड़ाः अरू मुरतीकून तोनोंग इया मेसानता जा? भगवान कताकेरा, “ईंग हँकूराः इंदरीरेयिंग बसाःता, अरू हँकू एचेरेयिंग सेन दूरता, ईंग हँकूरीग भगवानिंग होयाःता, अरू हँकू ईंगरिकुःआ होड़कूकू दोहोनता।” हनन इया अबू जीयत भगवानराः ओड़ाः हवे।
हँकू अँननकू कतायतना, पउलूस अरू सउंगताकूतेन हँकू एचेरेकू सेनेड मेला, हँकू नपायतेकू नेत-नेवारतेडकुःआ, माःआन। हँकू अले एचेरे अपे बदीरे नाःआ होंकू कता उदुःगेता, हँकूराः जीव बदलावयना अरू जीव मेर दोहोनता हना मुरतीकून अड़ाःकेडखन जीयत अरू सताय भगवानकू मनवेयतना,
जेमहा ईंग सेनरे कुबेर जुवाः दो आम सुदी अवेयता, बिसवासी होड़कू करा इया भगवानराः ओड़ाःरे नपाय लूर नेवनते जियाः लगा इदा, हना। भगवानराः ओड़ाः सताय सरवनराः खुंटा अरू पया इया दोहोनता हना जिनियत भगवानराः कलसिया हवे।
जीयत इदानिया हाँयग भगवान एचेरे अबूराः असरा इदा। हाँय जमा होड़कूरीग सडावदार हवे अरू हाँय आँयग एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कूय सनाडावबाःकूता। हनालगा अबू मिहनइत घड़ीनबू सेसेवातना।
जीयत भगवानराः तिःईरे पराः मुरुक जबूरन कता इदा।
मनदो अपे नुँहू सीयोन पहाड़रे अरू जीयत भगवानराः सहर, सेरमो देसराः एरुसलेमरेपे सोदोरकिया।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, जीयत भगवानराः दूर अते बहकावपेता हना बेनेलूर अरू बेगर बिसवासराः जीव अपे अते तोनोंगीग एचेरे अहा होयाः लगा सवासितीपे दोहोन।
मसी, सगर सइट जीयत दोहोनता हाँयग सुद बिरुवाते, भगवान मड़ंगरे बेगर गारबारते बलिदानगुः लगा अनँयग आँयगे जिमायान। दो अबूराः ओंगोल गोएगतो इयाःआ बुताकून अते अबू जीयत भगवानबू सेवा अवे लगा हाँयराः बलंगी चिला लगा अरू मेर सुदकेःबुःआ?
तोनोंगीग होड़ एटाःकू एचेरेय कतायता, ईसू भगवानरीग बेटात हवे, माःआन दो हाँय जीवरे भगवान दोहोनता अरू हाँय हों भगवान सुदाय मिनी जुवाःता।
अबू नाःआ हों सुदीयतनाबू भगवानरीग बेटात चउंदीसरेय वेगकिया अरू हाँय अबू सताय भगवाने एचे सुदीगोतेडबुःआ। अबू हनाँयग सताय भगवान अरू आँयग बेटात ईसू मसी सुदाबू मिनीयना। हनाँय हवे सताय भगवान अरू हाँय अबू लगा ओरो टुटीगनेना हना जीवे एमेयता।
ईसू भगवानरीग बेटात हवे माःआनकू बिसवासगेतना हँकुःआ होड़कू एकला नाःआ चउंदीसराः बेलूर ओंगोल अरू कताकूनकू अड़ाः अवेयता।
हँकुःआ बराहीलकू ओत अरू समुंदर लायगे लगा हातपातकू पवावनेना। हनते अरू मीटोंग बराहील पुरुब अगीते सेरमो अगी सेनतो ईंग ञेलतिरिया। हाँय जीयत भगवानराः मोहरे साबकातेरा। हाँय ओत अरू समुंदर लायगे लगा हातपातकू पवावकिया हँकुःआ चइरगोटोंग बराहीलकू एचेरे मुरुक सटी खिररीनेनखने कतातेरा,