3 दो ईसू कता कुदातेड, “दो अपे अपेराः रिती-बिधी मनाः अते भगवानराः हुकुम चिला लगापे टड़ाव एंडागोडता?
“आमरिकुःआ चेलाकू अबूरिकुःआ खुटिपरिया होड़कूराः रिती-बिधी चिला लगाकू टड़ावगेता अरू तिःई बेगर अचंगतेकू जोमता?”
भगवान कताकेरा, अपे अँननपेरिकुःआ एंगा-अपापे मान मरजइत अरू तोनोंगीग आँयगरीग एंगत सहे अपाते सती-सरापता, हाँयग होड़ ञेड एंडागेय लगा इदा, माःआन।
नाःआ इया अपेराः रिती-बिधी होड़कूपे चेडकूता अरू भगवानराः नियमकूनपे चलाःगोडता। अरू अपे नाःआ इयाःआ एटाः एटाःकूनपे एचेयता।”
नाःआ जमा नियमकून नपाय कनहून इया ञिलुःता। अरू होड़कू अँननकूराः ओंगोलते भगवानकू जागता अरू अँननकू हुडिंग अडिगता अरू अँननकूराः देह-जंगरकू कटसीयाता। मनदो नाःआ इयाते होड़कूराः जीवराः बेलूर ओंगोल ओरोकू चलाः एंडा अवेतेरा।
होड़कू अँननकूराः कनहून अरू सदाःआ बड़राते, अहाकू मोहाव अवेपे लगा सवासितीपे दोहोन। हँकूराः बड़रा मसीराः ओंगोल इया कोवानेःआ, मनदो होड़कूराः रिती-बिधी अरू नियमकून अते इदा। हँकू राइजबड़ी बदीरे मड़ंग जूगरिकुःआ होड़कूराः चेडतो अतेकू चेडकूता।
अरू एहूदाकूराः तुलात कहड़ी अरू सतायकू आड-बेकारवाता हँकुःआ होड़कूराः कता अलोकू मनाः।