2 “आमरिकुःआ चेलाकू अबूरिकुःआ खुटिपरिया होड़कूराः रिती-बिधी चिला लगाकू टड़ावगेता अरू तिःई बेगर अचंगतेकू जोमता?”
दो ईसू कता कुदातेड, “दो अपे अपेराः रिती-बिधी मनाः अते भगवानराः हुकुम चिला लगापे टड़ाव एंडागोडता?
अरू ईसूरिकुःआ चेलाकू अते अदोम चेलाकू बेगर तिःई अचंगतेकू जोमा, हना हँकू ञेलतेरा।
दो फरीसी होड़कू अरू एहूदा नियम चेडदार होड़कू ईसूरिकुःआ चेलाकू एचेया हनाकू ञेलतेड अरू हाँय एचेरेकू होंबोरतेड, “ने गुरुजी, चिला लगा आमरिकुःआ चेलाकू अबू खुटिपरियारिकुःआ होड़कूराः रिती-बिधी इया मेरकू सलाःतना अरू मइलावतो तिःईतेकू जोमतना?”
दो ईसू एहूदाकूराः रिती-बिधी इया तिःई मेरेय अचंगान। हना ञेलतेडखन फरीसी होड़ बयावयाने।
अले एहूदाकूराः रिती-बिधी इया नियम मनाः लगा, ईंग इनिंग घुरी-परी होड़कू अते ओसताजिंग दोहोना।
होड़कू अँननकूराः कनहून अरू सदाःआ बड़राते, अहाकू मोहाव अवेपे लगा सवासितीपे दोहोन। हँकूराः बड़रा मसीराः ओंगोल इया कोवानेःआ, मनदो होड़कूराः रिती-बिधी अरू नियमकून अते इदा। हँकू राइजबड़ी बदीरे मड़ंग जूगरिकुःआ होड़कूराः चेडतो अतेकू चेडकूता।
अपे नपायतेपे सुदीयतना, अपेरिकुःआ खुटिपरिया होड़कू सलाव वेगा हना बेगर मतलोबाः लूर-नेवन अते, लाय एंडा जुवाःता हना चाँदी सहे सोनाते भगवान अपे मेरेय सडावगाडपेःआ,