12 हनते चेलाकूतेन ईसू एचेरे वेगनेनखनकू होंबोरतिरिया, “आम सुसुदीतना जा फरीसी होड़कू नाःआ कता अयूमकेडखनकू रीसयना?”
दो ईंग बदीरे बिसवासरे बड़ियाड़कू दोहोनता हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन भगवान भलावाता।”
आहते दोंगेरे बोलता हना जिनिसते होड़ मेरेय मइलाःता, मनदो आहराः बड़राते होड़ मइलाव जुवाःता।”
दो ईसू चेलाकूतेने कतावातेरा, “सेरमो देसरीग ईंग अपांग भगवान मेरेय रोपागडा, हना सींगकून जमा रवीग एंडा जुवाःता।
मनदो अलंग अते हँकूके तोनोंग इयाःआ हलकाइन अलो होयाः लगा आम हुडिंग समुंदर धरीरे सेनेकियानखन बनसीम तेके बोलो। अरू मड़ंगमे उडुंगगेय हाँयग हकूम साब अरू हाँयराः आहमे उघाड़ दो आम चाँदीराः मीटोंग रिचकीम पवाःता। हनानाः रिचकी गोःकेडखन ईंगराः अरू आमराः मलगुजारीम एमेगोड।”
अलेराः सेवा बेगर गारबारते दोहोन लगा अले तोनोंगीग होड़राः बिसवास दूर मेरले रेडता।
अपे सनातायते नपाय सरवनपे सुदीगे लगाले चहाःतना। हनालगा अले हँकुःआ बराहीलकूराः कता गुनमिन बेला वरी हों मेरले मनावगान।
मनदो भगवान अबू लगाय एमेयता हना कनहूनते मी होड़ सुद अरू सलसतिया होड़े बड़ाँःता। हाँय सोगायीग होड़े दोहोनता अरू एटाः होड़कूराः कताय मनाःता। हाँय मयादार अरू बेगर गारबारराः बिसवास अरू बेगर पाचपटी सुदा नपाय बुता एचे लगा हों मंजूरे दोहोनता।