32 डोंगारेकिन देगयान हना तयोमरे होय रोंकावयान।
दो ईसू ओहेन अनँयग तिःई लंबावतेडखन पतरसे साब टेकावतिरिया अरू हाँये कतावाड, “ने गुनमिन बिसवास होड़, चिला माःआनमे ओंगोलगोतेरा?”
नाःआ अते डोंगारेकू दोहोना हँकुःआ चेलाकू उकुड़ोमनेनखन ईसू एचेरेकू कताया, “सनातायरे अनम हवे भगवानरीग बेटा।”
हँकू मुरुककू बयावयान अरूकू कता होड़ेंगा, “ओहरे! नाँय करा इयायीग होड़ हवे? होय अरू लहरा हों नाँयराः हुकुम मनाव जुवाःता।”
हनते हँकू देगनेना हना डोंगारे ईसू देगनेना अरू होय रोंकावयान। हना ञेलवाडखन हँकू मुरुककू बयावयान।
हनते ईसू डोंगारे एचे देगगेय लगाकू सपड़ावनेना अरू ओहेन हँकूराः डोंगा सेन लगा दोहोना हंडा सोदोरयान।