31 दो ईसू ओहेन अनँयग तिःई लंबावतेडखन पतरसे साब टेकावतिरिया अरू हाँये कतावाड, “ने गुनमिन बिसवास होड़, चिला माःआनमे ओंगोलगोतेरा?”
मनदो हाँय होय मुरुक सलाःआ हना ञेलतेडखने बोरोयान अरू दाःरेय बुडाःआ। हनमेला हाँय खिररीःआ, ने परबू, ईंग बनसवगिंगमे, माःआन।
डोंगारेकिन देगयान हना तयोमरे होय रोंकावयान।
दो ईसू नाःआ सुदीतेडखन चेलाकूतेने कतावाड, “ने गुनमिन बिसवास होड़कू, अपे अँननपे चिला लगापे ओंगलेतना, अबू एचेरे रुटी कोवानेःआ, माःआन।
दो ईसू चेलाकूतेने कतावातेड, “अपेराः बिसवास गुनमिन दोहोन अते अपे भूत मेरपे उडुंग अवेगडीग। मनदो अपे ईंगपे अयूम! अपेराः बिसवास ढड़हा बिहान मिन दोहोकुः दो नाःआ पहाड़पे कता अवेवाकेःआ, नाःआ ततेरते जोंझोडकियानखन मना अगी सलाव जुवाः। दो हनन अगी सलाव जुवाःता। अरू तोनोंगाः कता अपे कताय हना कता होनोया जुवाःता।
डंडहाराः बीर तोनोंग दिन वरी हड़ियड़ दोहोनता अरू तयोमरे झुरा जुवाःता। अरू होड़कू हना बीर ईर जुमावकेडखनकू बाल लोगोडता। हनारे हों भगवान हना बीरकून सुघरे तुलाकेरा। दो अपे भगवान एचेरे चिला लगा गुनमिनपे बिसवासगेतना? भगवान अपे लगा बीरकून अते बगरा नपाय सोनहे तुसिंगगे लगा ओरोय एमेतेरा जा?
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ने हुडिंग बिसवास होड़कू। अपे चिला लगापे बोरतना?” हनते हाँय रेमनेनखन गड़रा घटा अरू लहरा रोंकाः लगाय कतातेड अरू होय मधिमयान।
दो ईसू हाँय एचेरे सेनेडखन हाँयराः तिःईय साबतेरा अरूय नपाय रेमतिरिया। दो जार अड़ाःतिरिया अरू सिमोन हनहारतो हँकूय सेवातेरा।
दो ईसू हाँये सोगावातिरिया। हनते तिःई लंबावतेडखन हाँये टोँवावतिरिया अरूय कताया, “ईंग चहाःतना, नपाय जुवाःमे।”
अपे ईंगपे अयूम। तोनोंगीग होड़ मिनी जीवकियानखने बिसवासगे दो, हाँयराः बिसवास दोहोन, हनन इया हाँय लगा होया जुवाःता। हाँय तोनोंगाः पहाड़े कतावा, रेमकियानखन समुंदररे लोजोर जुवाः, माःआन दो हनन उड़ी होनोया जुवाःता।
मनदो अपे सेनेवाडखन पतरस अरू हाँयगरिकुःआ एटाः चेलाकू एचेरेपे कताय, ईसू जियाव रेमकिया अरू हाँय अपे अते मड़ंग गलील छतररेय सेनता। अपे एचेरेय कतातेरा हनन इया हाँय हननंडापे ञेलेयता, माःआन।”
दो ईसू हँकू एचेरेय कतातेड, “अपे चिलापे बोरोवाता? नुँहू वरी अपे ईंग एचेरे मेरपे भरसाता जा?”
हनते ईसू हाँयग एराहोनराः तिःई साबतेडखने कताया, “तलीता कूमी!” (नाःआराः मतलोब नाःआ हवे, ने एराहोन रिमुःमे।)
हँकुःआ होड़कू हँकिन एचेरेकू कताया, “सतायरे ईसू जियाव रेमयनाय। पतरस हों अनँयग मेडतेय ञेलकिरिया।”
आम अले जंगरमे ओवाले, जेमहा आमरीग सुद सेवादार ईसूराः ञावते होड़कूले नपाय अवे अरू ञेनेल ञेलरेकू नपाय जुवाःता हना बयाव जुवाःआ बुताकूनले एचे अवेय।”
हनालगा ईंग चहाःतना जमा ततेररे कलसियारिकुःआ मरद होड़कू बेगर रीसते अरू बेगर अड़ा-चउकीते अँकूराः सुद तिःईकून सेरमो अगी पेरेकेडखनकू अरजी।
भगवान अपे जमालेःआतेय सडावपेता हना कता, टुटीगगुःता हना दिनरेय एचे सुदीगोडपेता। अरू हना दिन वरी अपेराः बिसवासते हाँय अनँयग जंगरतेय बनसाव दोहोगोडपेता।