7 एहुनारिकुःआ चेलाकू हंडा अतेकू सेनेडा दो, ईसू एहुनाराः बदीरे होड़कू एचेरेय कताया, “अपे चिला ञेल लगा टयंगाब ततेररेपे सेनेडा? होयते डोलाःता हना सरपी इया होड़ ञेल लगापे सेनेडा जा?
चिला ञेल लगापे उडुंगनेना? अपे नपाय सोनहेय तुसिंगतेरा हाँयग होड़ ञेल लगापे सेनेडा जा? बुरी। नपाय नपाय सोनहेकू तुसिंगता हँकू दो, राजा ओड़ाःरेकू दोहोनता।
जमा होड़कू नपायते मेरेय फड़ियावकू वरी, हाँय लंजाःतो सरपी ओरोय टोटाःतेरा, सहे मुटूराः सेंगेल ओरोय इडीगतेरा,
एहुना बतिसमा एमेवाकू लगा इये हातपाते ओवातिरिया, भगवान जा मनुवाकू?” दो हँकू अँननकू अँकू कता होड़ेंगा, “नाःआ हातपात एहुना सेरमो देस अगीतेय पवावकिया, माःआनबू कताय दो, हाँय एचेरे चिला लगा मेरपे बिसवासगाड, माःआने कतावाबूता।
दो मरंग सहर एरुसलेमरिकुःआ होड़कू, एहूदिया छतररिकुःआ होड़कू अरू एरदन नईराः चइरो गतररिकुःआ होड़कू अते मुरुक बगरा होड़कू एहुना एचेरेकू सेनेडा।
हनालगा अपे मुरुक तिंगीडवा घड़ीन ईंग बड़रापे अयूम। तोनोंगीग एचेरे कहिसाः इदान दो, हाँयके भगवान अरूय एमेवायता। मनदो तोनोंगीग एचेरे कहिसाः कोवानेःआ दो हाँय, ईंग एचेरे इदा, माःआने ओंगलेता हना हों हाँय अते भगवान गोःयाता।
दो ईसू हँकिनाः होड़किन आँयग देह दूर ओतोंग वेगतोय ञेलतेडकिना। दो हाँय हँकिन अगी उलटावनेनखने होंबरेःआ, “अबा चिलाबा चहाःतना?” हनते हँकिन हाँय एचेरेकिन कता कुदातेरा, “ने रबबी, आम करेम डेरनता?” (इबरानी भासीरे रबबीराः मतलोब गुरुजी हवे।)
एहुना विड़चेड़तो अरू सलगाःतो ढिबरी इयाय दोहोना अरू अपे तोनोंग बेला वरी हाँयराः कता मरसल इया भगवानराः सतायरे सलाः लगापे संघरावाया।”
नाःआ इया अबू मसीरेबू हरानता दो, अबू लइंकू इया ओरोबू दोहोनेना। डोंगा लहराते तुकड़ाव हड़ाःता हनन इया अडिग बइना चलहू होड़कू अँकूराः एटाः एटाः लबरा चेडतोते ओरोकू बहकाव अवेतेडबुःआ।
तोनोंगीग भगवान एचेरे कनहूने असेय दो हाँय बिसवासते अअसे इदा अरू बार जीवकियानखन अलोय असेय। बार जीवकियानखने असेयता हाँयग होड़ होयते सलाःता अरू तुकड़ाःता हना समुंदरराः लहरा इया इदानिया।