5 अंधाकू ञेलतना, टुठा होड़कू सेनतना, कुड़गा होड़कू नपाययना, भइरा होड़कू अयुमेतना, गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःतना अरू गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवनकू परसारगेतना।
हसूत होड़कूपे नपायगोड, कुड़गा होड़कूपे नपायगोड, गोएगतो होड़कूपे जियाव रेमगोड अरू होड़कू अते भूतकू एचे उडुंगगोडकूपे। अपे बेगर दामतेपे पवावकिया हना अपे बेगर दामते होड़कूपे एमेगोडवा।
ईसू कता कुदातेरा, “अपे अयूमकेरा अरूपे ञेलकेरा हना एहुना एचेरेपे कता उदुःगे।
हनते तिःई कोकोड़ावतो होड़ एचेरे ईसू कताया, “आम तिःई लंबावगेमे।” दो हाँयग होड़ अनँयग तिःईय लंबावतेरा अरू हाँयराः एटाः तिःई इया हना तिःई हों नपाययान।
हनते अंधा होड़कू अरू लंगड़ा होड़कू ईसू एचेरेकू सेनेडा अरू हाँय हँकूय नपायतेरा।
“भगवानराः कताकून बदीरे गरीब इदानकुःआ हँकुःआ होड़कूराः जीव-जहन, भलावाडखने नपायगेयता, अरू सेरमो देस हँननकूराः हवे।
दो हँकिनराः मेड नपाययान। हनते ईसू हँकिन सेतावतेडखने कताया, “नाःआ कता अबा तोनोंगीग एचेरे अहाबा कताय।”
होड़कू मुरुक बयावनेनखनकू कताया, “ओहरे! नाँयग होड़ तोनोंगाःय एचेयता दो हना जमा ननपाय इदा। नाँयराः कतारे बहिरा होड़कू होंकू अयुमेता अरू कोंदा होड़कू होंकू बड़राता।”
ईसू ञेलतेडकुःआ होड़कू मुरुक बतकाव वेग घड़ीन मिनीरेकू जुमाःआ। दो हाँय भूत डंटावतेडखने कताया, “ने कोंदा अरू भइरा भूत, ईंग आमिंग कतावातना, नाँय अतेम उडुंग जुवाः अरू कहियो नाँय एचेरे अलोम जवाःगुः।”
भगवानराः सुद बिरुवा ईंग एचेरे इदा। हनालगा गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवन कता उदुःगे लगाय भगवान ईंगे एटाःकिडिंगा। तोलतो होड़कू लड़ाकू लगा अरू अंधा होड़कू एचे ञेल लगा अरू संतावतो इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू सडाव लगा
दो ईसू कतातेड, “ईंग अपे एचेरेयिंग कनाता उदुःगोतेडा। मनदो अपे मेरपे बिसवासगेतना। ईंग अपांगराः ञावतेयिंग एचेयता, हनानाः बुता ईंगराः हिदइत हवे।
दो ईंग इनिंग अपांगराः बुतायिंग एचेता अरू अपे ईंग एचेरे मेरपे बिसवासगेता होले, ईंगराः बयाव जुवाः इयाःआ बुतारेपे बिसवासगे। हनाते अपे सुदीगोडता अपांग सुदायिंग मिनीयना अरू अपांग ईंग सुदा होंय मिनीयना।”
ईसू पसहा परोब मेला एरुसलेमरेय दोहोना अरू हाँय मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताय एचेतेरा। हना ञेलतेडखन मुरुक होड़कू हाँय एचेरेकू बिसवासतेरा।
दो हाँय मी दिन, रइत मेला ईसू एचेरे सेनेडखने कताया, “ने गुरुजी, भगवान आम सुदा मेरेय दोहोकुः दो, आम एचेयता हना बयाव जुवाः इयाःआ बुता तोनोंगीग ओरोय एचे अवेतेरा। हनालगा अले सुसुदीतना आम भगवान अगीते अले चेडले लगाम वेगकिया।”
“बुता पुरावगे लगा अपांग ईंग एचेरेय जिमाःतेरा अरू नुँहूयिंग एचेयतना, हना बुता पुरावगे लगा अपांग ईंगे वारकेरा। नाःआ ईंग बदीरे हिदइत इया दोहोनता अरू एहुनाराः हिदइत अते मरंग इदा।
“दूमे, अरू सिलोहराः दाहराः दाःरेम आब जुवाः।” (सिलोहराः मतलोब वारतो हवे।) दो हाँयग अंधा होड़ सेनेडखन मेडे आबयान अरू ञेल ञेले कुदा वेगयान।
ने इसराएल होड़कू, ईंगपे अयूम, अपे तलारे ञेनेल ञेलरे होड़कू नपाय जुवाःता हना बुता, मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकून अरू चिनहाकून नसरत सहररीग ईसूते एचेतेडखन भगवान हाँये लुंबाड़ दोहोकिरिया, हना कता अपे नपायतेपे सुदीयतना।
ईंग अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईंगपे अयूम, नाःआ चउंदीसरिकुःआ गरीब होड़कू भगवान आयँगराः बिसवासरे गिरहत होड़कू बड़ाँः लगाय सुनावकेडकुःआ। अरू भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू लगा आँयग जबानकेरा हना इया सेरमो देसरिकुःआ इताडदारकू तुला लगा होंय सुनावकेडकुःआ।