18 बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना, एटाः होड़कू इया मेरेय जोमगाड अरू मेरेय ञूगाड। मनदो हँकू कतायतना, हाँय एचेरे भूत इदा, माःआन।
मनदो चेला चेडदारतेन सुदा अरू तोनोंगीग सेवकिया आँयगरीग मालिक सुदा बरोबइरगुः दो हाँय संतोकगे लगा इदा। हँकुःआ होड़कू, ओड़ाः मालिकतुकू दरहा माःआनकू कतावायता दो, ओड़ाःरिकुःआ एटाः होड़कू चिला लगा मेरकू ओपताकेःआ?
अले अपे लगा सोहनाईले बजाःआ, मनदो अपे मेरपे सूनगान। अले अपे लगा फिकीर सेरेंगले सेरेंगा, मनदो अपे मेरपे इयामगान, माःआन।
एहुना ऊँटराः ऊबते तुलात सोनहे अरू जानरराः हेड़ेतते तुलात पेटार अनँयग मयांगरेय तुसिंगगेःआ। हाँय पंपाकू अरू टयंगाब ततेररिकुःआ रासकूय जोमा।
मनदो फरीसी होड़कू कतातेड, “हाँय भूतकूरीग राजाराः जंगरते, भूतकूय उडुंगकूता।”
एरुसलेम सहर अते नियम चेडदार होड़कू वेजेडा, दो हँकू होंकू कतातेड, “नाँय एचेरे भूत इदानिया। नाँय भूतकूरीग राजा दरहाते भूतकूय उडुंगता।”
भगवान हाँय मरंगे ओंगलेयता अरू हाँय रंजावतो अंगूरराः रस सहे एटाः तोनोंगाः बुलुः जिनिस अलोय ञूय। हाँय एंगातराः दोनोंगे पेंदाते भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगतोय दोहोनता।
हँकू अते मुरुक बगरा होड़कू कताया, “नाँय एचेरे भूत इदा अरू नाँय बउड़ाहा इदानिया। नाँयराः कता चिला लगाबू अयुमे?”
दो होड़कू कतातेरा, “आम एचेरे भूत इदा। अले तोनोंगीग आम ञेड एंडा लगा मेरले चहाःतना।”
दो एहूदाकू नाःआ अयूमतेडखन ईसू एचेरेकू कताया, “आम समरिया होड़ हवे अरू आम एचेरे भूत इदा माःआनले कतायता दो हना कता सताय ना लवे जा?”
हनते एहूदाकू कतातेरा, “नुँहू अले सुदीबाःगोतेरा, आम एचेरे भूत इदा। अबूरीग खुटिपरिया होड़ इबराहीम गोएगयना अरू भगवानराः बड़रा कता होड़कू होंकू गोएगयना। मनदो आम कतायता, तोनोंगीग होड़ ईंगराः कता इयाय सलाः दो, हाँय कहियो ओरोय गोएगनेना, माःआन।
हनमेला पिसतूस पउलूसराः बड़रा सेरमो अलंगतेय तेलातेडखन मुरुक सटीतेय कतावाया, “ने पउलूस, आम बउड़ाहा इदानमेःआ। आम मुरुकमे चेडकियानते बउड़ाहायनाम।”
ईंग होड़कू एचेरे नपाय सरवनिंग परसार तयोमरे, ईंगराः सेवा भगवान मड़ंगरे बेगर लूर होया जुवाः दो ईंग लगा चिला नफा इदा? हनालगा ईंग इनिंगराः देह दगलीकून ओंगोल समझाव घड़ीन बेगारीयिंग बड़ाँवगेता।