11 “अपे ईंगपे अयूम, नुँहू वरी चउंदीसरेकू जनमावकिया, हँकुःआ जमा होड़कू अते एहुना मरंगीग हवे। मनदो भगवानराः राइजरीग हुनुडिंगीग होड़ हों एहुना अते मरंग इदानिया।
नाँयग होड़ बदीरे भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, अयुमेमे, ईंग इनिंग बराहील आम अते मड़ंगिंग वारेयता, अरू हाँय आम मड़ंगरे सेनेकियानखन, आमराः दूरे संजोड़गोडता।”
बतिसमा एमेयीग होड़ एहुनाराः बेला अते नुँहू वरी भगवानराः राइजरे मुरुक बगरा होड़कू रेनहा-पेलहाकू बोलतना अरूकू हातपातगेतना।
हनानाः दिनरे बतिसमा एमेयीग होड़ एहुना एहूदिया छतरराः टयंगाब ततररेय परसारतेरा,
अपे कसूर अते जीवपे कुदागे लगा, दाःते बतिसमायिंग एमेयतना। मनदो ईंग तयोमरेय वेगता, हाँयग होड़ ईंग अते मरंग इदानिया। हाँयराः चाटी रेम जुकूर हों कोवायिंगा। हाँय सुद बिरुवाते अरू सेंगेलते अपे बतिसमाय एमेवापेता।
हनालगा तोनोंगीग होड़ भगवानराः नियमकून अते हुनुडिंगाः नियमे टड़ावगोडता अरू हनन इयाय चेडकूता दो, हाँय भगवानराः राइजरे जमाकू अते हुडिंग कतावाडिगखनकू रगेयता। मनदो हना नियमकूने मनाःता अरू एटाः होड़कूय चेडता, हाँयग होड़ भगवानराः राइजरे जमाकू अते मरंग कतावाडिगखनकू रगेयता।
भगवान हाँय मरंगे ओंगलेयता अरू हाँय रंजावतो अंगूरराः रस सहे एटाः तोनोंगाः बुलुः जिनिस अलोय ञूय। हाँय एंगातराः दोनोंगे पेंदाते भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगतोय दोहोनता।
एहुना अते तोनोंगीग मरंग होड़ नुँहू वरी चउंदीसरे मेरेय जनमावगना। मनदो भगवानराः राइजरे इदानकुःआ हँकू अते हुनुडिंगीग होड़ हों एहुना अते मरंग इदानिया।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइगे नेत-नेवार दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंगे वारकेरा हाँयग भगवाने नेत-नेवारता। अपे अते इये अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हनाँय जमाकू अते मरंग इदानिया।”
बतिसमा एमे होड़ एहुना हाँय बदीरेय कतातेरा, ननाँयग होड़ बदीरे मड़ंगरेयिंग कता उदुःतेरा, ईंग तयोमतेय वेगता हाँय, ईंग अते मनाड़ंग वरीते इदानिया। हनालगा हाँय ईंग अते अगम मान मरजइतगेयीग इदानिया।
हनाँयग होड़ ईंग तयोमतेय वेगता अरू हाँयराः चाटीराः डोरा लड़ा जुकूर हों ईंग कोवायिंगा।”
मुरुक होड़कू हाँय एचेरेकू सेनेडा अरू हँकू कताया, “एहुना तोनोंगाः बयाव जुवाः इयाःआ बुता मेरेय उदुःगाड। मनदो एहुना नाँयग होड़ बदीरेय कतातेरा, हना जमा कताकून सनाताय दोहोना।”
नाःआ इया होनोयाः लगा इदा, हाँय मरंग जुवाः अरू ईंग हुडिंग जुवाः।”
एहुना विड़चेड़तो अरू सलगाःतो ढिबरी इयाय दोहोना अरू अपे तोनोंग बेला वरी हाँयराः कता मरसल इया भगवानराः सतायरे सलाः लगापे संघरावाया।”
हाँय एचेरेकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू लगा भगवान एमेयता हाँयग सुद बिरुवाराः बदीरेय कताया। हना बेला वरी भगवान अते ईसू मरंग मान मरजइत अरीने पवाः। हनालगा बिसवासतेराकू हँकुःआ होड़कू लगा सुद बिरुवा अरीने ओवाकुःआ।
भगवानराः कलसियारिकुःआ होड़कूयिंग संतावतेरा। हनालगा ईंग ईसूरीग मूक चेला कतान जुकूर कोवायिंगा अरू हाँयरिकुःआ जमा मूक चेलाकू अते हुनुडिंग इदानिंगा।
अपे सेबा सेबाःआ कताकून बदीरे फड़ियावगे लगा इदान दो, कलसियारिकुःआ होड़कू मेरकू मान मरजइतकूता हँकुःआ फड़ियावदारकू एचेरेपे एचे फड़ियावगेता जा?
मड़ंगरे नाःआ इयाःआ बेलूर ओंगोलरे अबूराः लूर-नेवन हों दोहोना। अबूराः ओंगोल अरू देहराः हिछा इयाबू एचेगोड ञवना, अरू अबू हों हँकुःआ होड़कू इया भगवानराः डंड पवाः जुकूरबू दोहोना।
भगवानरिकुःआ जमा सुद होड़कू अते ईंग हुडिंगीग हवे। हनते हों बेगर एहूदाकू एचेरे मसीराः अगामाः आन-धान बदीरे कता उदुःगे लगा भगवान ईंगे मयावारा।
दो नुँहू होड़कू गोएगकूता हना जंगर हरुवाव एंडाकेडखन नपाय सरवनते ओरो टुटीगनेना हना जीवराः दूरे उदुःगोतेरा अबूरीग सडावदार ईसू मसी एचे ञेलनेना अरू भगवानराः मया अबूय ओवाडबुःआ।
भगवान हँकू लगा एकला कोवान, मनदो अबू लगा हों मुरुक नाय नपाय कताये ओंगोल दोहोतेरा, जेमहा अबू बेगर हँकू अलोकू उडु-बुडू अवेन।
भगवान अपेय मयावाता हना बदीरे हाँयराः बड़रा कता होड़कू मड़ंगरेकू कता उदुःतेरा। अरू भगवान होड़कूय सडावता ननानाः कता बदीरे, मुरुक नपायतेकू जासबाःगोतेरा।