32 हनते ईसू अरूय कताया, “अपे ईंगपे अयूम! तोनोंगीग होड़, होड़कू मड़ंगरे ईंगे मान मरजइत दो, ईंग हों सेरमो देसरीग अपांग भगवान मड़ंगरे हाँयग होड़िंग मान मरजइतगेयता।
हनते हाँयग मरंग राजा हाँयराः खउना तिःई गतररेकू चड़ाँनता हँकुःआ होड़कू एचेरेय कतायता, दबूपे, ईंगरीग अपांग भगवान अपेराः जीवे नपायगोतेडा। चउंदीसराः बुँहड़ीन अते भगवान अपे लगाय सपड़ाव दोहोकेरा हना इताडपे पवाः।
दो ईसू कताया, “अपे ईंगपे अयूम, नान इया भगवान अगी कसूर अते जीवे कुदाता हाँयग होड़ बदीरे सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू बहालगुःता।
तोनोंगीग होड़ ईसू, मसी हवे माःआने मनेवाया दो, हाँयग होड़ अरजी ओड़ाः अते हिगार एंडाय लगा एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कू मी रायरेकू दोहोना। हनालगा हाँयग होड़रिकिनाः एंगात अपात एहूदाकूरिकुःआ मूक होड़कूराः बोतोरतेकिन कतातेरा, नाँय लँइग कोवाया। हनालगा अपे अनँयग एचेरेपे होंबरे, माःआन।
हनालगा आम परबू ईसूराः नपाय सरवन होड़कू एचेरे कता उदुःगे लगा सहे हाँयराः नपाय सरवन परसार अते जेहेलरे सींगतो इदानिंगा ईंग बदीरे हों अहम गियुः, मनदो भगवानराः जंगरते ईंग सुदा नपाय सरवन लगा कटसियाम सहाव।
तोनोंगीग होड़ एटाःकू एचेरेय कतायता, ईसू भगवानरीग बेटात हवे, माःआन दो हाँय जीवरे भगवान दोहोनता अरू हाँय हों भगवान सुदाय मिनी जुवाःता।
“ईंग सुसुदीतना, अपे कलउराः गदी इदा हंडापे दोहोनता। हनते हों अपे ईंगराः ञावपे ञावगोड ञवनता अरू ईंग एचेरेपे बिसवासगोड ञवनता। अंतिपास ईंगरीग सताय हिदइतदारे दोहोना। हँकू हाँय अपेराः सहररेकू ञेड एंडातिरिया (हना सहररे कलउराः गदी इदा)। हनमेला हों अपे ईंग एचेरेपे बिसवासगोड ञवना।
जितावबाः जुवाःता हाँयग होड़, हँकुःआ होड़कू इया उजड़ सोनहेयिंग तुसिंगगेयता, अरू हाँयराः ञाव जीवराः कागद अते कहियो ओरोयिंग कटावतेरा। ईंग ईंगरीग अपांग भगवान अरू हाँयरिकुःआ बराहीलकू मड़ंगरेयिंग कबुलाःता, नाँय ईंगरीग होड़ हवे, माःआन।