14 अरू तोनोंगीग अपे मेरकू नेत-नेवारपे अरू अपेराः कता मेरकू अयूमगे दो, हँकूराः सहर सहे ओड़ाः अते अपे उडुंग मेला अपेराः काट अते धुंदराकून कोटा एंडा अटूपे।
हना ओड़ाःरिकुःआ होड़कू नपाय जीव होड़कू दोहोन दो, हँकुःआ होड़कू अपे अते भगवानराः सलसतकू पवाःता। मनदो हना ओड़ाःरिकुःआ होड़कू नपाय जीव होड़कू मेरकू दोहोन दो, भगवानराः सलसत अपे एचेरे कुदा जुवाःता।
अरू तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइग इया तोनोंगीगे नेत-नेवार दो हाँय ईंगे नेत-नेवारता।”
तोनोंग सहररिकुःआ होड़कू अपे मेरकू नेत-नेवारपे अरू अपेराः कता मेरकू अयूमगे दो हना सहर अते सेनेन सेन मेला काटराः धुंदराकून कोटा एंडागोडपे। दो नाःआ हँकुःआ होड़कू भगवान डंडियावकूता हनाराः चिनहा इया दोहोनता।”
“तोनोंगीग होड़ नाँयग लँइग इया तोनोंगीगे नेत-नेवारगेय दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंग एकला कोवान मनदो ईंगे वारकेरा हाँयग भगवान होंय नेत-नेवारता।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइगे नेत-नेवार दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंगे वारकेरा हाँयग भगवाने नेत-नेवारता। अपे अते इये अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हनाँय जमाकू अते मरंग इदानिया।”
तोनोंग सहररिकुःआ होड़कू अपे मेरकू नेत-नेवारपे दो हँकूराः सहर अते बहरी सेन मेला हँकूराः बदीरे मीटोंग चिनहा इया अपेराः काटराः धुंदरा कोटा एंडा अटूपे।”
अपे ईंगपे अयूम! ईंग वारेयता हाँयग होड़ तोनोंगीग मनेवायता, दो हाँय ईंगे मनेवाता अरू ईंगे मनेवाता हाँय, ईंगे वारकेरा हाँये मनेवाता।”
हनालगा हँकिनाः होड़किन अँकिनराः काट अते धुंदराकून कोटा एंडागोतेडखन इकुनियुम सहर अगी तोराकिन।
मनदो एहूदाकू हाँय मुरुककू घंटावतिडिया, अरू ओपताय घड़ीनकू कतावाया दो, पउलूस आँयगराः सोनहे मीटोंग चिनहा इया हँकूराः बदीरेय कोटातेडखने कताया, “भगवान अपेय डंडियाता हनाराः जिमेवारी अँननपेराः होयाःता। नुँहू वरीते ईंग बेगर एहूदाकू एचेरे भगवानराः नपाय सरवनिंग कता उदुःता।”
हनालगा तोनोंगीग होड़ नाःआ कताय आड-बेकारवा दो, हाँय होड़कूराः कता मेरेय आड-बेकारवाता, मनदो अबू लगा आँयगराः सुद बिरुवाय एमेयता हनाँयग भगवाने आड-बेकारवाता।